bütün düğünlerde damat bütün cenazelerde ölü

• maksim gorki'nin herhalde bir yirmi yıl filan önce okuduğum küçük burjuva ideolojisinin eleştirisi kitabından aklımda kalan tek küçük burjuva tanımı. gaalba tam olarak şöyle idi: "bütün düğünlerde damat, bütün cenazelerde ölü olan odur".
  
  bu tanıma uyan insanlar sözlüğümüz dahil her yerde var mı, evet var. hatta bir çoğumuzun böyle dönemleri olmuş ya da olabilecek midir, galiba-belki-herhalde. bana kalırsa sınıfsal tahlil yapacağım diye burjuvaziyi boy sırasına dizmeye de gerek yok ama işte alışkanlık olmuş, solcu kısmısı için bir nevi ata sporu, bir... eee... bir entelektüel örf ve adet. yok küçük burjuva, yok proleter; memleket nere diye soran yok. halbuse en azından bizim ülkede, üretim ilişkileri içindeki konumundan da, üretim araçları karşısındaki durumundan da daha belirleyici, nereli olduğun. misal tuncelili bir patron solcu, yozgatlı bir işçi milliyetçi, konyalı bir ezilen cins üyesi genç kadın genellikle dinci olur. istisna demeyin. benim gördüğüm tek istisna bir adamın hem sünni (kökenli) ve türk bir işçi ve aynı zamanda hem de marksist olması bu ülkede. belirleyici olan işçilik değil kürtlük, alevilik.
  
  başlıkla alakamız kalmadı zaten, beni daha fazla da konuşturmayın.
• (bkz: düğüne giden oynar ölüye giden ağlar)
• (bkz: düğün evinin tefçisi ölü evinin yasçısı)