• karin karakaşlı imzalı ödüllü bir öykü kitabı.

    hikayeler de, dil de, üslup da çok güzel. bir hikaye öykülerde istanbulda yer alıyor.
  • ne denli aydınlık da olsa bir gölge bu sana sunduğum, ben değil. elbette her şeyimle yanında olabildiğim günler de gelecek, hem de bize hasretin kanırtıcılığında sıcak yaz öğleden sonraları gibi uzuyormuş gibi gelen çok yakın zamanlarda. birbirimize kavuştuğumuz anda o aralık (ayrılık değil) hiç yaşanmamış gibi olacak. çünkü biz ilişki adı altında karşılıklı güvensizlikten her an birbirine kene gibi yapışanları da gördük. o yüzden de aşk demek, sevda demek küçültüyor yaşadıklarımızı. gözümü kapatıyorum, göğsünde bir mıknatısla sen beliriyorsun. hüüp diye sana çekiliyorum ve yapışıyorum koparılamamacasına.
  • "büyüyünce ne olacaksın (1991-1995)" başlıklı ilk bölümü benim için fazla simgesel, yer yer aforizmaya kaçan anlatımlar içermesi sebebiyle çok sevemedim. "çok az pek fazla (1996-1998)" başlıklı bölümden sonra ise harika öyküler okurken buldum kendimi. özellikle "vardığım" başlıklı öykü uzaklara gitseniz de içinde taşıdıklarınız ve başkalarına anlatılamayan hisler temasıyla favorim oldu. yazar; insan ilişkileriyle ilgili hissedip de söze dökemediklerimizi hem dürüst hem de duygusal bir şekilde dile getirmiş. hikâyelerde kendi hayatına dair samimi sorgulamaları da göze çarpıyor. çok sevdiğim bir öykü kitabı sayesinde iyi bir yazarla tanışmış oldum.
hesabın var mı? giriş yap