ete kemiğe bürünmüş bir mucize ^*

• muhayyile, bünye, ruh, yürek, yaşam beşgeninin bileşkesinde tezahür ettirdiğiniz bir nevi rüya, hayal ve poltergeist karışımı kahraman olarak içselleştirdiğiniz, rastlanma ihtimalinin^* sıfırla olan derin aşkından dolayı bulma ümidini de yitirdiğiniz, bu yüzden de "sey" olarak klase ettiğiniz onun bir gün, aniden, hiç umulmadık an, yer ve zamanda karşınıza canlı kanlı bir insan olarak çıkması üzerine dillerden dökülen tanım.çok yakışır.sahiden.
• kendisinden çok sanrısı ile karşılaşılan bir 'şey' bu.
  
  hayatın bilimum dönemlerinde 'sevgi-' ön ekli sıfatlar yakıştırdığımız insanları, kendilerine bu sıfatları taktığımız dönemlerin +/- birkaç aylık yakın komşuluklarında bu tanımın ömür boyu hamileri olarak düşünürüz.
  
  ve fakat, aradan zaman geçip de o ilk anki heyecandan eser kalmayınca 'hmm acaba değil mi?' sorgulaması başlar, bu noktada genellikle o ilişki bitmiştir, uzatmalar oynanıyordur. sonra ne olur? bir başkası 'ete kemiğe bürünmüş bir mucize' olur sana.
  
  her seferinde 'mucize' nin tanımı değişir, daha özelleşir, tahtaya oyulmuş bir ağacın gittikçe dallanması, dallarının incelmesi, yapraklarının şekillenmesi gibi, tam 'kalıp' ının bulunamayacağı bir noktaya doğru ilerler, ama her seferinde oraya uyacak birileri bulunur, bulunamasa uydurulur, kalıp esnetilir, farklı desenler çalışılır amma ve lakin sonuç değişmez.
  
  ha bu ne şimdi? mevsim coşkunluğu, bahar beyazlığı, hanımeli kokusu efendim evet. ondan bütün bunlar.