ey sofi sen bize kızılbaş dersin ^*

• nesimi eseri.
  
  ey sofi sen bize kızılbaş dersin
  bahçede açılan gül de kırmızı
  muhammed ali'yi daim zikreden
  ağzının içinde dil de kırmızı
  
  kerbela çölünde kestiler çok baş
  bırak ikiliği mürşide ulaş
  üstümüze doğan ay ile güneş
  doğarken batarken o da kırmızı
  
  muhammed miraca çıktı oturdu
  konuştu kelamın hak yitirdi
  o dem yeşil eller elma getirdi
  muhammet'e gelen elma kırmızı
  
  söyle mazlum ahmet içerim yanık
  ikrar verdik diye hep o dosttan olduk
  hazreti ali'nin sardığı sarık
  her zaman başında o da kırmızı