gök gözlü

• içerden maske öper
  hu ya, içindeyim ben
  yüz göstermez, gözü gök iri
  boşan ipinden öp benimle
  
  çukur çeylen'de gizemli bir "gök karılar yıkığı" mevkisi vardır. mevki oluşu, yıkıktan belli oluyor. zamanında orada "gök karılar"ın bir evi, bir obası varmış belli. nasıl birileriydi? sanki herkesin, çoğunluğun arasında anaerkil bir oymak veya en azından aile. dul karılar gibi. çok fazla bileni edeni yok. anamdan birçok kez soruşumdan birinde biraz ipucu edinebildim. bizim yerlilerden yörük mehmet'in hayatında iki kadın olmuş. birisi henife^* denen kadın, birisi mehmet ve durukadın diye iki çocuğu olan gök karı. bu gök karı muhtemelen gök karılar'dan biri, izi kalanı. gök demelerinin nedeni yüksek olasılıkla gök gözlü olmalarıdır. gerçek özelliklerini bilmek çok isterdim. olasılıkla çevresindeki toplumdan soyca, davranışça, görünümce bazı farklılıkları vardı. belki cadı, belki şaman tarafları çıkar, şaşırmam. ha, yörük mehmet'in henife'den 3 çocuğu olmuş: benim ebem olacak olan hatmaca (fatma), biri siviş sülemeni, bir de mustafa. sonraları fatma'nın kızı henife ile gök karının kızı durukadın (durgadın) üvey teyzeyle yeğen olarak peş peşe aynı köye dereköy'e gelin verilmişler. muhtemelen yaşları yakın, çağdaşlar. hatta babamın bunlardan önce durgadın'a, sonra henife'ye meyli, gönlü olmuş, ikisiyle de olmayıp sonunda uzaktan güzel kız anneme şansı gülmüş. durgadın omar ağa'nın oğlu mehmet ali'yi istiyormuş, (küçük) henife önce biraz babama pas verip sonra dereköy'den bir gençle yakınlaşmış.
  
  gök garılar yıkığı bizim aşa'nın^* evinin aşağısında, köyden biraz aralaş. karaağaç'a giden eren dibi yolda sağ taraftaki çallık arasında. eski bir cinayet mahalli oraya yakın. saliha halanın babası yakınlarda öldürülmüştü. taş dibidir. ghizli ilişkisini biliyor diye ummahan nine öldürtmüş. nasıl işlendi bilmiyoruz. koca bir taş vardı, saliha hala tabanlarını taşa vura vura 'babam burada can verdi!' demiş. sonra anama da anlatmış. resmen söylemiş, ninem öldürtenin kızı olduğu halde dobra saliha nine asıl ninemin yüzüne söylüyor.
  
  (bkz: gökçen), gökçe
  (bkz: gök gözlü athene)