• discworld serisinin en iyi kitaplarından biri.birileri* assasins guilde hogfatherı öldürmesi için üç milyon altın verir.guild başkanı da işi boş zamanlarında ölümü* öldürme yolları düşünen ve assasinler için bile garip biri olan teatime'a verir ve olaylar gelişir...
  • çok sağlam pratchett romanıdır. death kısa süreliğine noel babanın işini yapmak durumunda kalır, olayı kıçından anlar, biz de yerlere yatarız.
  • iki bölümlük bir mini serisi bulunan terry pratchett'in 20. discworld romanı.
    http://www.skyone.co.uk/hogfather/
  • ilk live action filmi yapılmış discworld romanı.
    filme* alınmış diğer discworld kitapları için (bkz: wyrd sisters) ve (bkz: soul music)
  • beklentilerimin üstünde çıkan , televizyon filmi olmasına rağmen romanın neredeyse hakkını veren bir yapım. ilk önce the colour of magici izlemiştim beğenmeyip hogfather a bakmamıştım ama yanılmışım bayağı güzelmiş. mr. teatime , susan sto helit ve diğer karakterler oldukça iyi yansıtılmış bir death biraz kazulet ama onu da özellikle öyle yapmışlar sanırım neyse.
  • şu an içinde bulunduğum afedersin çük gibi ruh halinde bana iyi gelebilecek tek şey olduğuna karar verdim. seneler sonra tekrar çal sam diyorum.

    (bkz: terry pratchett)
  • "the good are innocent and create justice. the bad are guilty, which is why they invent mercy."
  • müthiş bir pterry romanı. farklılığı bu değil tabii, terry'nin tüm romanları müthiş. burada fark, serinin niteliğinin de gözle görülür bir şekilde değişmeye başlaması.
  • terry pratchett‘in diskdünya serisinin 20. kitabı; domuz baba. serinin en sevilen kitaplarından biridir.

    dünyamızdaki noel babanın diskdünyadaki karşılığı olan hogfather’ın bilinmeyen bir sebeple ortalıktan kaybolması üzerine death (ölüm) onun görevini üstlenir. onun dışında olduğu için (doğal olarak) hayat’ı dışarıdan gözleyen ve ona uyum sağlayamayan ölüm, noel baba (burada domuz baba) rolünde, hevesli bir şekilde gelenekleri yerle bir ederken, ailesiyle bağlarını tamamen kopararak artık “normal” bir hayat sürdüğünü zanneden death’in torunu susan, aman tanrı (aslında akşamdan kalmalığın tanrısı- akşamdan kalma herkes başını tutup aman tanrım der) ile domuz babanın izini sürer.
    kendilerine denetçiler diyen ruh benzeri oluşumlar, suikastçiler loncasına başvurur ve domuz babanın ölümünün siparişini verir. bu işte, psikopatlığı ile gelecek vaat eden bay çayvakti görevlendirilir.
    bu arada görünmez üniversitede, lezzetli bir domuznöbeti gecesi şölenine hazırlanmakta olan büyücüler, akıllarına gelen saçma sapan konularla ilgili küçük ev tanrıları yarattıklarını fark ederler.

    terry pratchett, daha önceki diskdünya romanları reaper man’de olduğu gibi ölüm’ü yine ölümsüzlerin dünyasına sokuyor ve small gods’da olduğu gibi inanç dinamiklerini sorguluyor. her ne kadar bir mizah kitabı olsa da domuz baba’da sosyal katmanlarla ilgili sert bir sarkazm mevcut. sırf, domuzbaba kılığındaki ölüm ve elf kılığındaki yardımcısı albert’in hayatın adilliği üzerine yaptıkları tartışma için bile okunmalı bu kitap.
    bu kadar da değil; pratchett merak ettiğimiz birçok şeyin cevabını bu romanda veriyor:
    mesela; suikastçiler fakirlerden iş alır mı? suikast bir hayır işi midir?
    tanrılar lütuflarını zengin ve fakirlere göre nasıl ayarlar? (fakirlere reçel verme, reçel vaat et)
    eğer bir tanrı yok olursa, boşta kalan inançlara ne olur?
    ...
    “ama sen bir makinasın? nesnelerin arzuları olmaz. bir kapı sürgüsü de örneğin, karmaşık bir makine olmasına rağmen, hiçbir şey istemez.”
    -“ama her şey, çabalar.”
    ...

    pratchett güçlü kadın karakterleri sever. burada da, daha önceden ipucunu verdiği üzere gayet aklı başında ve ayakları yere sağlam basan bir karakter olan susan sto helit’i merkeze yerleştiriyor; susan, feminist bir manifestoyu tek başına sırtlayacak bir mottoya sahip: “korkma, öfkelen!”.

    tabii ki sürüyle atıf var (diş perisi gibi çocukluk efsaneleri, kibritçi kız, iyi kral wenceslas...). susan alt öyküsündeki the turn of the screw yorumunu da göz önüne alırsak, yeme de yanında yat! peki, ayna vazifesi gören “ölüm”ün hayranlıkla gözlemlediği insanların saçma mükemmelliği ve evren anlayışına dair etik bir tartışmaya uzanan, üstelik ideanın engin denizinde kaybolmayalım diye bu fikirleri mizahi bir dille sunan bu kitabı neden okumayalım ki?
    ...“yıldızlar patlar, dünyalar çarpışır; evrende, insanların donmadan veya kızarmadan yaşayabileceği bir yer neredeyse yoktur. fakat siz bir yatağın normal bir şey olduğuna inanırsınız. bu, bildiğim en hayret verici yetenek”...

    biraz da gülelim:
    susan dadılık yaptığı çocuklara fasulye sırığı ve jack masalını okuyor:
    “...sonra jack, fasülyeyi keserek daha önce bahsedilen hırsızlık, baştan çıkarma ve haneye tecavüz suçlarına bir de cinayet ve ekolojik hasar suçlarını eklemiş. ama yine de tüm suçlardan paçayı kurtarmış ve yaptıkları yüzünden en ufak vicdan azabı duymadan, sonsuza dek mutlu yaşamış. bu da bize, eğer bir kahramansanız hemen her davranışınızın mazur görülebileceğini, çünkü kimsenin size uygunsuz sorular sormayacağını kanıtlıyor.”

    acemi ölüm, küçük bir kıza gerçek bir kılıç hediye ediyor:
    anne...“onu kızıma veremezsin!” diye haykırdı. “güvenli değil!”
    “bu bir kılıç” dedi domuzbaba (rolündeki ölüm). “kılıçlar, güvenli olsunlar diye yapılmazlar.”
    “ama o daha bir çocuk!”
    “bu onun eğitimi için.”
    “ya bir yerini keserse?”
    “işte bu çok önemli bir ders olur.”

    “söğüt kabuğu” dedi veznedar.
    “iyi fikir” dedi çağdaş rünler okutmanı. “analjeziktir.”
    “gerçekten mi? ama belki, ağızdan versek daha iyi değil mi?” dedi ridcully.

    “diş mi onlar?” dedi ridcully. “kim cebinde dişlerle gezer ki?”
    “çok kötü bir dövüşçü?” diye önerdi muğlak çalışmalar bölümü başkanı.

    görseller:
    domuz baba rolünde ölüm ve yardımcısı albert:
    görsel
    susan sto helit:
    görsel
    sıçanların ölümü ve karga:
    görsel
    suikastçi bay çayvakti:
    görsel
    sukistçiler loncası başkanı lord downey:
    görsel
    noel şarkıları söyleyen dilenciler: yanpiri arnold, tabut henry, ördekli adam, pis ihtiyar ron ve akıllı köpek gaspode:
    görsel
    gerçek domuz baba:
    görsel
    camlara eğrelti otları çizen kırağı jack ve siğilveren gnom:
    görsel
    bekçi nobby nobbs:
    görsel
    bekçi ziyaret:
    görsel
    büyücüler:
    rektör mustrum ridcully:
    görsel
    dekan:
    görsel
    muğlak çalışmalar bölümü başkanı:
    görsel
    çağdaş rünler okutmanı:
    görsel
    kıdemli seyis:
    görsel
    veznedar:
    görsel
    kütüphaneci:
    görsel
    cüce modo, görünmez üniversitenin uşağı:
    görsel
    görünmez üniversite:
    görsel

    televizyon filmi uyarlaması:
    https://youtu.be/jowifsya9nq
    https://youtu.be/rp6adj6fdxm
    https://youtu.be/kmh6dm95p8y
    https://youtu.be/2bblqb9hx1y
hesabın var mı? giriş yap