ikiz kardeşler

• dogan kardeste doksanli yillarin basinda yayimlanan (bu arada bu da dogan kardesten - boyle bir dil bolumunde yayimlamak ve yayinlamak kelimelerini konu almislardi.. neyse) bir cizgi romanin adi. ikiz kardeslerden biri gece olunca kurda donusuyordu ve kurkunden 3 tuy koparip onlari ufleyince ucabiliyordu diger ikiz kardes. bir hikayelerinde tapinak sovalyelerini arastiran bir profesor ile tanisiyorlar ve onun arastirdigi magarada bu sovalyelerin sakladiklari ve taptiklari uzayliyi buluyorlardi. cok gizemli ve o kucuk yaslarda hayrete dusup sonra da inandiginiz turden hikayelerdi hep anlattiklari. yillar sonra da vinci sifresini okuyup da "oha ben bunu biliyorum burdan" demek de acayip bir duyguydu hani. bu arada bu magara fransada bir yerde idi yanlis hatirlamiyorsam. monokl ve altinci his'in ne demek oldugunu ogrenmistim ustune ustluk... hey gidi gunler!
  (bkz: nostalji)
  (bkz: kayip cocuklugum)
• adları ya ivon-iven ya da ivan-iven idi.
• “varlık; aynen gündüzün geceye, karanlığın ışığa muhtaçlığı gibi, kendi zıddına muhtaçtır.” victoria marbling
  ikiz kardeşler