kehat

• mor yazan kopya kalemi kullanan dedeler, eskiler zamanında kağıta kehat der, yazıyı inci gibi el yazısıyla yazarlardı. bir uzun ömürlü türev de kaat.
  
  bunlardan biri, bir yörük deveyle osman adlı birine kum, mil çekmiş, parasını tam alamamış, alacağını unutmamak için kehata not düşmüş:
  
  "o-saman
  milim sekiz
  yıl bindokuyüzellidokuz"
  
  (osman'a bindoküzyüzellidokuz'da sekiz sefer inşaat mili çektim, alacağım var.)
  
  aynı zamanların sözcük kullanım tercihi için karşılaştırınız pekey, işta^*. eskiler ve köylüler, kırsal insan şikayet yerine şikat/şikaat derdi.