kicking against the pricks

• nick cave'in '86 tarihli cover albumu. (bkz: cover albumleri). lou reed, roy orbison, leadbelly, john lee hooker gibi alakali alakasiz bir suru insanin bestelerinin yanisira "something's gotten hold of my heart" ve "hey joe" gibi cok bildigimiz sarkilar da vardir. albumun adinda [cogu cave metninde oldugu gibi] incil'e bir gonderme vardir:
• ing. yukarıdan gelen buyruklara itiraz etmeden uymak.
  
  aslı yunancadan gelen bir atasözüdür. eski zamanlarda öküzlerin çektiği saban ile tarla sürerken hayvanları dürtmek için demirden yapılmış ucu sivri bir çubuk kullanılırmış. öküzler zaman zaman sabanı çekmemek için inatçılık edip bu çubuğu tekmelediklerinde çubuğun sivri ucu etlerininin çok daha derinlerine batarmış. yani asilik eden öküz daha çok acı çekermiş. yunancadan çıkıp tarım toplumlarının pek çoğuna yayılan bu deyim incil ve tevrat’ta da geçer. hristiyanlara zulmetmek üzere şam’a doğru yol alan saul isa’ya rastlar ve gözleri kamaşır. isa “senin bu yaptığın yanlış, direnmek nafile” anlamına gelen “boşu boşuna çivileri tekmeleme” minvalinde sözler söyler ve onu doğru yola döndürür. "tanrıya/otoriteye/güce karşı gelen fena olur, akıllı olun" demektir kısacası.
• nick cave and the bad seeds adlı grubun 1986'da çıkan üçüncü albümü. bir cover albümü olmasından mı neden bilmiyorum ama hakkında çok az şey yazılmış, şaşırdım gerçekten. kronolojiyi de hesaba katıp dinlediğimde, nick cave'in sesini ve üslubunu tam olarak oturttuğu albüm budur diyebilirim. adeta fırtına öncesi sessizlik gibi. zaten bundan sonra 2000'lere kadar yaptıkları albümler (bence) en güzel ve hatta efsanevi albümleri olacak. your funeral my trial, tender prey, the good son ve (bence) zirve noktaları henry's dream bu albümden sonra peş peşe gelir.
  
  cover albüm olduğu için zaten görücüye çıkmış ve belli bir beğeni kazanmış şarkılardan bahsediyoruz ama orijinalleri ve bu albümdeki yorumları peş peşe dinleyen biri görecektir ki grubun üyelerinin harika müzikal yorumu ve nick cave'in şarkıları adeta yeniden yazılmış gibi okumasıyla sanki her şarkı yeni bir beste gibidir. bir iki örnek vereyim:
  
  hey joe: jimi hendrix'in gitar riflerine ve solosuna hasta olduğumuz hey joe'sunun olabilecek en karanlık yorumu.
  
  muddy water: phil rosenthal adında bir country şarkıcısına ait olan ve johnny cash'in de yorumladığı muddy water'ın yine olabilecek en trajik ve karanlık yorumu.
  
  just running scared: roy orbison'a ait just running scared'in şeklen benzer bir şekilde yorumlanmasına rağmen nick cave yorumu bambaşka bir şarkı söyler gibi şarkıyı dönüştürür.
  
  something's gotten hold of my heart: orijinali pek sükse yapmamış, marc almond yorumu çok güzeldir ama kara bulutların dolandığı günlerde hiçbir yorum nick cave yorumuyla kapışamaz bence.
  
  albümdeki şarkıların listesi:
  
  muddy water
  i'm gonna kill that woman
  sleeping annaleah
  long black veil
  hey joe
  the singer
  black betty
  running scared
  all tomorrow's parties
  by the time i get to phoenix
  the hammer song
  something's gotten hold of my heart
  jesus met the woman at the well
  the carnival is over