metallica çok bozdu

• (bkz: since 1996)
• (bkz: önünü alamadık)
• yıllar boyu oduncu gömleği içine giydikleri anthrax, megadeth, motörhead vs. tişörtleri, uzun saçları ve sivilceli suratları ile sağda solda gezinen vizyonsuz çapsız metal dinleyicisinin diline pelesenk olmuş laftı.
  
  sizin gibileri memnun etmek için-pek çok siksok thrash metal grubunun çapsızlıktan yapmak zorunda olduğu gibi-birbirinin aynısı 100 albüm çıkaracaktı metallica değil mi?
  sizin gibi malları tatmin edecek dünya kadar grup vardı, siktirip gidip onları dinleseydiniz.
• (bkz: metalcilerin müzik ile imtihanı)
• bir dönemin en boş ergen muhabbetlerindendi, ara ara yapılıyor hala. st. anger gibi bir albüm için bile müzik marketin kapısında yatmış nesilden birinin yanında yapılması ciddi anlamda tehlikelidir.
  
  (bkz: metal up your ass)
• (bkz: aslında metallica iyiydi de roadieleri kötüydü)
• bir dinleyen yorumudur.
  
  bu yorumu eleştirmek kimsenin üstüne vazife değildir; işgüzarlıktır; bok yemektir.
• onu diyen bunu da dedi:
  (bkz: bira hamallık)
• metallica özelinde değil de genel müzik grubu olarak konuşursak, hayranı olduğumuz grubun hayranı olduğumuz ruhevi koşullarını bir daha bulamayışımızdan kaynaklı bir söz diye düşünüyorum. metallica dinlemeye başladığımda st. anger çoktan çıkmıştı, hatta dinlediğim 4. metallica şarkısıdır kendisi, metale başladığım o ruhevi anların yapıtaşları içerisinde o şarkı da var, bu nedenle metallica'nın hiç bozduğunu düşünmedim, gelişimini anladım ve kabul ettim. sonradan çıkan death magnetic'e de olumlu yaklaştım hatta. ama bende de var bu çok bozdu deme eğilimi. opeth, heritage ile ansızın tarz değiştirdiğinde ilk tepkim albümü opeth diskografisinden aforoz etmek olmuştu.
  bir müzik tarzına bağlanmak ya da bir grubun hayranı olmak aşkla şöyle benzeştirilebilir. seni duygusal boşlukta olduğun dönem yakalar ve seni sen yapar, varlığını ona borçlu olursun. normal insanların arasına katılırsın sonra, duygulara olan açlık o boşluk dönemindeki gibi değildir ama unutmazsın sen o boşluğu dolduruşunu ve hep o ilk duygunun hissettiklerini ararsın. ama insanlar değişir tabi, gruplar da. yaşam ırmağının ilk duyguya ihanet eden akışına doğru kulaç çekersin. ilk duygu, o ana özgüydü, zamanı dondurup da avcumuzun içinde saklayamadığımız için çok bozdu metallica'lar, opeth'ler. ama olsun be, ne olursa olsun seviyorum bu grupları. hem yadırgadıktan sonra birkaç dinlemede alışıyosun. neyse...
• e biz de büyüdük dostlar fakat daha güzel olamazlardı.