miftah
-
(bkz: siftah)
-
ism-i âlet. feth (açmak) kelimesinden gelir, "açmaya yarayan âlet" mânâsındadır.
-
-
çoğulu mefatih dir.
-
"asya'nın bahtının miftahı meşveret ve şüradır." fakülte'de öğrenciyken fizik hocamız prof dr sait akpınar'a "hocam tercüme eder misiniz?" diye sunduğum söz.
-
cevap anahtarı anlamında da kullanıldığını gördüm.
-
medreselerde okutulan belagat kitaplarından biri. (sekkaki'nin"miftahü'l-ulum"u, el kazvini'nin "telhisü'l miftah"ı, taftazani'nin 'mutavvel'i ve onun şerhi olan 'muhtasar'ı en çok okutulmuş belagat kitaplarındandır.)
-
arapça feth “açmak”tan miftâh,
1. anahtar.*
örn. --> ve mârifetin miftâhı kişinin kendi nefsine olan mârifetidir. (bkz: ahmet avni konuk)
2. şifre çözümünde kullanılan cetvel, şifre cetveli.
örn. --> hâfız nûri, koynundan bir meşin kese içinde gizli miftahlı nâmeler çıkarmıştı. (bkz: safiye erol)
3. bir dili kolayca öğretmek amacıyle yazılmış kılavuz kitap.*
kaynaklar:
1- tdk
2- miftah/lügatim -
aziziye istanbul'dan ayrılırken bir mabeyn kâtibi damat doktor'a padişah tarafından yollanan özel bir şifre miftahı teslim etmişti."
orhan pamuk, veba geceleri, s. 68
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap