nemide

• ferhunde hanim'in (beyhan saran), bizim evin halleri'nde oyanadigi karakter, dizinin basrol oyuncusu, 4 cocugu olan dul kadin karakter.
• halit ziya uşaklıgil in bir romanı.
• (bkz: bizim evin halleri)
• türk edebiyatında kitap halinde yayımlanan ilk roman. uşaklıgil'in çıraklık dönemi romanlarından kabul edilir.
• annesi vereme yenik düşüp ölen kendisi de bu hastalığa yakalanan nemide nin yaşadıklarını anlatan, içinde bir de nemide, nail ve nahit in dahil oldukları aşk üçgenini barındıran halit ziya uşaklıgil romanı.
• (bkz: gemide)^*
• umutsuz anlamında farsça bir sıfat.
• bir halid ziya uşaklıgil romanı. yazarın tefrika halinde kalan sefile'sinden sonra yazdığı ikinci romanı olmasına karşılık, kitap olarak basılan ilk romanıdır. bu romanın diğer bir özelliği de yazarın izmir dönemi romanlarından olmasıdır. roman bir aşk üçgeni üzerine kurulmuştur ve romanın başlıca karakterleri nemide, nemide'nin amcasının oğlu nail ve nail'in teyzesinin kızı nahit'tir.
• halit ziya uşaklıgil in bu erken dönem romanı adeta aşk-ı memnu nun taslak çalışmasıdır. romandaki karakterler geliştirilerek aşk-ı memnuda karşımıza tekrar çıkar.
  sanki,
  nemide --- nihal
  nail --- behlul
  nahit --- bihter
  şevket --- adnan
  ...
  gibi.
• aynı zamanda halit ziya'nın izmir'de yazdığı dört romandan biridir bu. henüz 17-18 yaşlarında iken yazmıştır nemide'yi ve olgunluk döneminde tekrar okuduğunda kendisi de beğenmez. ben şahsen severek okudum.
  
  hastalıklı ve zayıf bir karakter olan nemide'nin sarışın ve mavi gözlü; ona nazaran güçlü bir karakter olan nahit'in ise kara kaşlı, kara gözlü, kara saçlı bir kız olarak betimlenmesi dikkate değer sanıyorum. sarışın olan, zayıf tabiatlı nemide ölürken, esmer olan nahit yaşıyor ve neticede nail ile evlenen o oluyor.
  
  bir dönem türk romanının dikkat çekici yanı şu; sarışın olanlar manevi dünyayı sembolize eden ölgün ve sanki hayal gibi verilmiş karakterler iken, esmerler maddi dünyayla ilintili, saf olmayan, kötü veya kötüye yakın karakterler olarak betimleniyor. ayrıca erkekler hep iki kadın arasında kalmış, kolay baştan çıkarılan, kolay yönlendirilen kişiler olarak veriliyor. karakterden çok tipleme gibiler ve aşkları sabun köpüğü gibi... buradan nemide'nin nail'ine, aşk-ı memnu'nun behlül'üne ve intibah'ın ali bey'ine sevgilerimi sunarım.
  
  tanzimat dönemi romanında dikkat çeken iki kadın tipi var: şeytan kadın ve melek kadın. sarışınlık ve beyaz tenlilik melekliğe, esmerlik ise şeytanlığa ait özellikler olarak romanda yer alıyor. daha kurnaz, aldatan, baştan çıkartan kadınlar esmer olarak betimlenirken, saf aşık olan kadın tiplemeleri bunun aksi şekilde betimleniyor. işte genelde bu roman karakteri erkeklerimiz bu iki kadın tiplemesi arasında mekik dokuyorlar. "baştan çıkmayın kardeşim siz de, oyuna gelmeyin, az karakterli olun!" diyemiyorsunuz, romanımız emekliyor çünkü henüz. bu kadın tiplemelerine örnek olarak, namık kemal'in intibah romanından dilaşup ve mahpeyker karakterleri verilebilir. dilaşup iyi huylu, ahlaklı ve sarışın bir cariye iken, mahpeyker düşmüş, cazibeli ve siyah saçlı bir kadındır. halit ziya'yı servet-i fünun ve cumhuriyet dönemlerine dahil ediyoruz ama onun karakterleri de tanzimat dönemi romanından izler taşıyor demek yanlış olmaz diye düşünüyorum.