nuş

• nû$: osm. yudum
• "tatlı, bal" ve "içki, işret" anlamlarına gelen farsça isim. "nûş etmek" sözünde "içki içmek". örnek:
  
  ol büt-i tersâ sana mey nûş eder misin demiş
  el aman ey, dil ne müşkilter sual olmuş sana (nedim, gazelinden)
  
  sonek olarak kullanıldığında ise "içen, içici" anlamlarına gelmekte imiş (bâdenûş gibi).
  
  ayrıca (bkz: nuşanuş)