• felsefede, akıl süzgecinden geçirirken bilmeyerek düşülen yanılgıya verilen ad.
  • sağır duymaz uydurur lafını sürekli kendine uygulayıp bundan fevkalade keyif alan insanların içinde bulunduğu izm.
    muhabbete renk katar gibi görünseler de iki dakka susmaları hasretle beklenir.
  • (bkz: safsata)
  • kısaca kendi kendini yanıltma biçimi.
  • 'us tasımlarında çoklu hiçbir şey kapsamayan öznenin aşkınsal kavramından bu öznenin kendisinin saltık birliğini çıkarsarım-üstelik buna ilişkin hiçbir kavramımın olmamasına karşın. bu eytişimsel tasımı aşkınsal bozukvargı ya da parologizm olarak adlandırıyorum'' arı usun eleştirisi-243(çev:aziz yardımlı)
hesabın var mı? giriş yap