suçlama ^*

• bir kimsenin herhangi bir suç işlediğini öne sürmek, itham etmek anlamına geldiği türk dil kurumu sözlüğünde görülen kelime. bu kelimenin ifade ettiği anlamı kendine yüklemeyi başarıp sorunlarının sebebinin kendisi olduğunu anlayanlar ise bilge namıyla bilinir.
• suç isnadı. suçlamak veya suçlanmakla ilgili süreç. sav veya iddia da suçlama olarak nitelenebilir.
  
  tapusuz tarla nikahsız karıya benzer.
  ya da nikahsız karı tapusuz tarlaya benzer. sürersin sürersin senin olmaz. ama bir düşün, bunlar kaç yazar? tapu/nikah özünde suçlamaya, suç atmaya yarar.
  
  yaptığın o olduktan sonra yanlış olsa veya yanlış bilsen de değişmez. haklı yere eleştirilsek, suçlansak ne olur, haksız yere suçlu olsak ne olur? yine bir ömür ve etkinlik süreceğiz. varken yok olamaz, yok numarasıyla idare ederiz en çoğu. önüne bak, önümüze bakalım, bakmalıyız. günahsa günah, zorluksa zorluk, gündem, görev, çözüm her neyse ona devam. mevlana ve şems hala dedikodu ve suçlama konusular. yüzyıllardır önlerine doğru dönüyorlar. benim modelim onlar. katlanmak, bildiğinden şaşmamak ve onu olmak.
  
  "bu acıya karşılık, sözlerimi sokrates'in 2500 yıl önce yaptığı savunmaya atfen ve bu meslektaşlarıma ithafen tamamlamak isterim:
  
  haksız bir suçlamada suçlananın değil suçlayanın ruhu zarar görür." ferda keskin
  
  "bir soru: hangi suçlarla itham ediliyorsunuz? evet, ben insanları mutsuz ettim ama sürekli olarak beni suçlamadılar, sadece sessiz kaldılar, sanırım kendi içlerinde bile beni suçlamadılar. bu insanlar arasında sahip olduğum ayrıcalıklı bir özellik." franz kafka - briefe an milena
  
  "öylesine kolaycacık, öylesine önemsemezlikle, öylesine doğal bir şeymiş gibi, öte yandan aynı davranışı ileride de boyuna sürdüreceğin tehdidinde bulunarak beni ikide bir bencillikle suçlamana izin veremem. benim için ağır bir darbe bu, çünkü suçlama doğru." franz kafka - briefe an felice (werner hoffmann'ın özdeyişler üzerine'sinden)
  
  (ilk giri tarihi: 8.3.2018)
  
  (bkz: itham), töhmet
  (bkz: suçlamak/@ibisile)