the bells of notre dame
-
eloyun sonundaki soloyla ruh okşayan şarkısı.
-
power and the passion'un 10. $arkisidir.
it seems like a dream that's come to an end
but it still carries on,
i don't know what to think, it's unreal
the world seems to start outside of my body
i don't know what i feel.
in these four hallowed walls
the peal of the bells remind me
of my journey through time
but jeanne still remains in my memory
i wish she were with me,
i need her here. -
muhteşem solosuyla progressive rock'un en iyi örneklerinden biridir
-
eloy'un 1975 yılında çıkardığı power and the passion albümünün son şarkısıdır. sanırım en sevdiğim eloy şarkısı. şarkının girişindeki çan seslerini her seferinde pink floyd'un 1994 yılında çıkardığı the division bell albümünün son şarkısı high hopes'a benzetirim. çıkış yıllarını bilmeden dinlerseniz, pink floyd'un daha popüler olmasından, "abi çalmışlar ya" gibi yorumlar yapabilirsiniz ama böyle bir şey yoktur. şarkı oldukça sakin başlar ama sonlara doğru o gitar çığlıkları(bkz: echoes) ile beraber sakinliğin yerini duygularınızın ve düşüncelerinizin önleyemediğiniz dışa vurumu alır.
-
çan seslerini bir daha duymak için cidden albümdeki gibi zaman yolculuğu gerekecek sanırım.
(bkz: 15 nisan 2019 notre dame katedrali yangını)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap