• manyetik etkilerin bir noktada birlesmesi teorisine dayali kaos teorisi.

    on bilgiler:

    ilkokulda ogretildigi gibi, manyetik pusula dairesel bir duzlem uzerinde serbest hareket ozelligine sahip bir adet miknatis cubuktan olusur. bu cubuk da dunyanin manyetik alani ile cekim gucune bagli olarak atraksiyona girer ve bize guney ile kuzeyin nerede oldugunu gosterir. fakat dunya uzerinde degisik yerlerdeki elemanlarimizin ellerine birer miknatis verip, miknatislarin gosterdigi noktayi duz bir cizgi ile gosterebilse idik, butun kuzeyi gosteren oklarin kuzey kutbu’na degil, kanada’nin kuzeyinde bir noktayi gosterdigini gorurduk. dunya sanki icinde donus acisina relative olarak egilmis kocaman bir miknatis varmis gibi davranir. iste kanada’daki bu nokta da bu miknatisin bir kutbudur. dunyanin guney kutbu’nda da buna bagli olarak bir karsi kutup vardir.

    dunyanin manyetik alani gercekte duyanin en derinlerinde bir yerlerde baslar, fakat dunyanin manyetizmasini yaratan nedenlerin ne oldugu hala tam olarak bilinmemektedir. bildigimiz bir tek sey vardir ki, o da dunyanin manyetik alaninin dunya icinde bulunan bir tur kalici miknatis yapisi nedeniyle ortaya cikmadigidir. (her atomunun manyetik bir duzleme gore yerlesmesi ile olusan bir miknatisal yapi nedeniyle degildir) dogal yollardan ortaya cikan manyetik materyaller olmasina ragmen, bu materyaller dunyanin manyetik alaninin devamli olarak degismesini aciklayamaz. (dunyanin manyetik alanindaki bazi degisimler, mesela manyetik kuzey kutbu’nun tam yerinin degismesi gibi, insan hayatindan daha kisa surelerde gozlenebilir. jeolojik kayitlar da daha uzun surelerde dunyanin yasadigi buyuk manyetik degisimleri gosterir.)

    bu noktada bizim yardimimiza paleomanyetizm -dunyanin degisen manyetik alaninin fosiller uzerinde gorulebilmesi- gelmistir. demir gibi manyetik bir material yeteri kadar isinirsa, bir onceki manyetizmasi hakkindaki “hafizasini” kaybeder. material sogurken, yine manyetik olusuma sahip olur, fakat bu sefer disaridan etki eden manyetik alanin yonunu alir. neticede, bu disaridan alinan manyetik etki, soguyan demirin uzerinde kayitlanir. (bu onemli fiziki bilgi pek cok yerde kullanilir, bilgisayarda bilgi saklama teknolojisi gibi. yine bu fiziki gercek nedeniyle yerin dibinde var olan buyuk bir miknatis dunyanin manyetizmasinin sebebi olamaz, cunku o sicaklikta erimis olan demir vb. gibi materyaller manyetik alan saklayamaz)

    dunyanin dibinden disari cikmis bir lav akimi, sogudugu zamanin manyetik halini alir. radyometrik olcu cihazlari kullanilarak (lisede gormus olanlar vardir, materyalin decay rate’ine gore kac yil once ortaya ciktigi/yapildigi bulunabilir, bu o yontemdir) dunyanin manyetik alaninin yillardir nasil degistigi gorulebilir. dunyanin milyarlarca yildir manyetik bir alana sahip oldugunu biliyoruz, (eger olmasaydi pek cok zararli radyoaktiviteyi bloke edemeyen bir dunyaya sahip olurduk, canli olmazdi) yine bu sekilde timewave theory’e yol acan bilgi ortaya cikar: dunyanin manyetik alani yaklasik her 500.000 yilda bir kuzey-guney noktasini degistirmistir.

    detaylarin tam olarak bilinmemesine ragmen, dunyanin manyetik alaninin az-cok neden olustugu hakkinda genel bir fikre sahibiz. manyetik alan elektrik akimlarindan olusur, elektrik akimlari da hareket eden elektrik sarjlarindan. dunyanin manyetik alaninin da dunyanin kendi etrafinda donmesi ve uzerindeki sivilarin hareket etmesi, ayni zamanda dunyanin sivi dis cekirdegi ile yuzeyi arasindaki isi ve enerji transferi ile baglantili bir nedenden olustugu varsayilir. bu varsayima (daha dogrusu limitli kanit ile tahmine) gore dunyanin ici hayvan gibi bir dinamoymus gibi calisir, mekanik enerjiyi manyetik enerjiye donusturur. dunya disinda butun diger uzay cisimlerinin (gunes, ay veya mars gibi) ayni manyetizma ozelligine sahip oldugu dusunulurdu..

    dunyanin disinda manyetik olarak en cok incelenen yapi aydir. apollo programi sirasinda astronotlar ay uzerinde manyetometreler ile pek cok calisma yapmis, iki ayri gorevde de ay’in manyetizmasini gorebilmek icin uydu yerlestirilmistir. ortaya cikmistir ki, ay gunumuzde ya bir manyetik alana sahip degil, ya da cok zayif bir manyetik alani var da biz goremiyoruz. tabii bilimadamlari olalar biz, dedik ki,” ay’in manyetik alaninin olmamasi ufak olmasina ve dunyaya relative olarak daha soguk bir cekirdege sahip olmasina baglidir herhalde.”

    halbuki diger gezegenlerde bizleri daha buyuk surprizler bekliyordu. dunyadan baska yalnizca merkur’de (dunyaya benzer yapida gezegenler arasinda) farkedilebilir bir manyetik alan vardi! tabii bu anlasilabilir, cunku merkur’un buyuk ve cok daha sicak bir demir cekirdegi vardir, kesinlikle bir kismi erimistir, dolayisiyla gezegen bir dynamo yapisina sahiptir. lakin mars ve venus’un bir manyetik alana sahip olmayisi bizim anlam veremedigimiz bir fenomendir. venus’un de dunya gibi demir bakimindan zengin ve erimis bir cekirdege sahip olmasi gerekir, netekim venus’un manyetik alaninin olmamasi yavas donmesine, dolayisiyla dinamo’nun calismamasina baglanabilir. fakat merkur de cok yavas doner (yaklasik 59 dunya gununde bir) ve manyetik alani vardir…

    mars’ta manyetik alanin olmamasi cok kucuk bir cekirdege sahip olmasina baglanabilir, halbuki donus hizi ve az biraz erimis demire sahip cekirdegi oldugu gozonune alinirsa, manyetik alaninin olmamasi sasirticidir. yine de ay gibi, mars’ta bir zamanlar manyetik alana sahip oldugu 1998’de mars global surveyor orbiter tarafindan kanitlanmistir. bu kanit yalnizca bazi cok tarihi taslarda bulunabilmistir, gosterir ki mars, tarihinde cok erken bir devrede manyetik bir alana sahipti.

    on bilgide son olarak hatirlatmak gerekir ki, dunya uzerinde kitalarin hareketi tamamen manyetik cekimler nedeniyle olan fenomenlerdir…

    iste bu on bilgiler ile, manyetizmanin ne oldugu ve butun manyetik alanlarin senkronizasyona girmesinin ne demek oldugu anlasilabilir. dunya uzerindeki tektonik hareket durabilir, gunesten gelen zararli yuklu partikuller bloke edilemez, ay ile senkronizasyonda ve gelgit surecinde sorunlar yasanabilir, olabilir de olabilir.

    tabii bir kaos teorisi olma ihtimali buyuktur. lakin eger degilse, manyetizmanin bitmesi dunyayi mars veya venus gibi yapabilir. manyetizmayi hala tam olarak anlayamamis olmamiz, konu uzerinde yapabilecek bir sey ne yazik ki birakmaz bize.
  • i ching sistemine dayalı bir zaman teorisi.
    bu teori oluşturulurken i ching sisteminden yola çıkarak novelty kavramını içinde bulunduran yeni bir zaman modeli oluşturulmuş, 2012'de novelty'nin sıfıra indiği görülünce ortaya olasılıklar atılmıştır. bahsedilen manyetik alan vs. olayları da bunun sonucu üretilmiş varsayımlardır. buna benzer başka bir varsayım ise meteor çarpışması* vs. gibi cümleten yok olmamıza neden olabilecek şeylerdir.
  • "2012'de novelty'nin sıfıra indiği (sıfıra inmesi zaten dünyadaki rahmetin maximum olması gibi bir şey) görülmesi" zor olmasa gerek.. özellikle de 21 aralık 2012 t(0) olarak alınıyorsa! kısacası herifler son zaman olarak 2012'yi girip grafik çıkarmışlar. açıklama olarak da oluşturulan modele (ki ciddi soru işaretleri ile oluşturulmuş bir model) tarihsel verileri oturtmak için maya takviminin de yeni faza geçiş tarihini son almaları durumunda maksimum yaklaşıklık sağlıyor olmalarını gösteriyorlar. oldukça tartışmalı bir teori. http://upload.wikimedia.org/…timewave.9.11.2001.png
  • teoriye hayat üfleyen için (bkz: terence mckenna)
hesabın var mı? giriş yap