• bruce dickinson'ın 23 mayıs 2005 tarihinde piyasaya çıkacak albümü.merakla beklemekteyiz.
  • 23 mayıs 2005'te çıkacak olan bruce dickinson solo albümü. bruce bu albümde tıpkı balls to picasso'da olduğu gibi roy z ile birlikte çalışmış. bunun kabaca açılımı da son derece akılda kalıcı riff'ler, her biri ayrı "ruh" içeren kaliteli gitar soloları oluyor. albümün içereceği şarkılar da şöyle olacakmış:

    mars within (intro)
    abduction
    soul intruders
    kill devil hill
    navigate the seas of the sun
    river of no return
    power of the sun
    devil on a hog
    believil
    a tyranny of souls
  • iron maiden ile söylemeye başladıktan sonra solo çalışmalarının arkası kesilecek korkumuzu dindiren bruce dickinson albümü. accident of birth ve chemical wedding albümlerinde olduğu kadar kendini vererek kaydederse mükemmel bir albüm olacağı yine banko, çünkü roy z gibi bir gitarist ile bruce dickinson gibi bir vokalistin beraber kötü iş çıkarmaları imkansız. hele bir de adrian smith de gitar çalıyorsa... (içimizde buruk bir hisle "çalsaydı" olarak değiştiriyoruz son kelimeyi)
  • içindeki bütün gitarları roy z'nin çaldığı albüm. bruce şarkıların sözlerin maiden'la turlarken yolda yazmış.
  • ya ya ya şa şa şa
    bruce bruce çok yaşa...

    harika bir albüm resmen boş yok iron maiden'ın yeni albümüne bir sene kala hayranları boş bırakmayan sağlam çalışmalar var,tek tek isim vermek yersiz tüm parçaları gayet müthiş.

    ya ya ya şa şa şa
    bruce bruce çok yaşa...
  • nete düsmesi sebebiyle sabah aksam dinlemeye basladigimiz olaganüstü bruce dickinson albümü. hangi birini söyleyeyim abduction i mi, navigate the seas of the sun i mi, kill devil hill i mi....yok yok öyle böyle diil... roy z bruce birlikteligi tadindan yenmiyor artik...
  • bruce dickinson'un en üretken ve şarkılarına özen gösteren heavy metal vokalisti olduğunu ispatlayan bir çalışma. olgunlaştıkça, şarkı sözleri de kendini aşmaya başladı, albüm şarkı isimlerinde u harfinin fazlalığı da dikkatimizden kaçmadı*.
  • hakkinda ne dediler:

    "two thumbs up!" - di va$ingtin post
    "i kiss bruce!" - ni york taymz
    "awesome!" - $ikago tiribun
    "no vey... ay em di awsim!" - awesome john gunduz
  • bruce dickinson iron maiden'la somewhere in time'ı kaydederken akustik bir albüm yapmak istiyordu. sonrasında iron maiden'a göre daha yumuşak tonda solo çalışmalar, iron maiden'dan ayrılış geldi. zaman içinde sürekli daha sertleşti bruce'un albümleri. nihayetinde tyranny of souls ile neredeyse iskandinav melodik metalini andıran bir noktaya gelmiş durumda.

    bundan önce çıkan son iki solo albümün accident of birth ve ardından gelen chemical wedding'de giderek artan bir sertlik vardı. bu sertleşme sırasında müzik zerafetinden az bişey kaybetmiş olsa da yine çok çok yüksek seviyelerde seyrediyordu. accident of birth tam bir heavy metal albümü iken chemical wedding'de sertlik daha yüksekti. ama buna rağmen taking the queen, omega gibi şarkıların zerafetini daha sert biçimde king in crimson, chemical wedding'in sololarında, veya jerusalem, book of thel gibi şarkılarda bulmak mümkün oluyordu.

    tyranny of souls bu serinin mantıklı bir devamı. bu sefer daha da sert, ancak sertlik 5 artıyorsa zerafet 1 düşüyor. bu albümün soloları daha hızlı, riffler daha fazla kas gücü veriyor, ancak king in crimson veya chemical wedding'in sololarının mükemmelliğine yaklaşmıyor bu albümün hızlı soloları. bunun nedenini tamamen adrian smith'in yokluğuna bahşetmek de hata olur, çünkü demin saydığım soloların büyük kısmı yine roy z'nindi. tüm bunlara karşın şunun altını çizmem lazım, zerafetin yok olduğunu söylemiyorum. navigate the seas of sun'da roy z.nin özüne dönerek attığı latin esintileri taşıyan solosunu, albümün orasında burasında iron maiden ve steve harris'e nazire yaparcasına 3 gitarın veya 3 vokalin katmanlanmasına ne diyebilirdim o zaman?

    iron maiden gibi bir grubun albüm ve konser temposundan arta kalan kısa zamanında bu denli kaliteli konsept albümlerine, şarkı sözlerine imza atan bruce dickinson'a ve milyon tane albümün prodüksiyonu, bir çok vokalistin solo çalışmaları için beste yapma/solo yazma trafiği arasında bu albümü hazırlayan roy z.nin nasıl insanlar olduğunu anlamak çok güç.

    edit: chemical wedding veya accident of birth kadar uzun süre tutulacak bir albüm olmayacak hissi veriyor. sanki bruce dickinson da roy z. de bu albüme daha öncekilere dadadıkları kadar çok şey adamamışlar. yine de kaliteli bir albüm.
  • chemical wedding ve accident of birth muadili kalitede bir bruce dickinson albümü. abilerinden temel farklılığı beste çeşitliliğinin daha az oluşu bence ama bu da tabi ki parçalar birbirine benziyor demek değil; sadece çeşitlilikleri kimyasal evlilikteki ve doğum kazasındaki kadar fazla değil.

    albümde believil'ı saymazsak parçaların tamamına yakını iyi-mükemmel arasında değişiyor gibi. single olarak yayınlanacak parçayı seçme görevinin bana verilmediğine seviniyorum. (hayır, çok sık başıma gelir de*)

    özetlersek yine özenli besteler, yine kaliteli prodüksiyon, yine iron maiden üretimi gözüken parça çok az sayıda ve en ilginci müzik dinlemekle peynir seçmeyi karıştıran "sert oldu, daha sert, hayvan gibi sert, sertoğlusert" arkadaşların belirttiğinin aksine chemical wedding, accident of birth, tyranny of souls birbirine eksiksiz her yönden benzeyen albümler.

    not: abi, yağsız beyaz peynir en serti.
hesabın var mı? giriş yap