utanma

• arlanmak.
• bir ortamda ilgi birden üzerinize yoğunlaşır, diyelim ki eşek gözlü olmanızdan bahsedilir, ve konuşma devam eder, uzar ve yanaklarınız feci halde kızarır, utanmışsınızdır.
• icinden geldigi gibi davran sozleri takip ede bilir bunu
  yada
  arsiz yuzsuz ol hem zaten aglamayana meme vermezler sozleride takip ede bilir
• sertab erenerin bu yaz albumunun son derece hareketli parcasi:
  
  bakma incitir beni
  sozlerin kursun sanki
  susma anlat her seyi
  
  benim sevdigim gibi
  o seni sever miydi
  cekip gitsen bekler miydi
  
  yok yok olmaz baskasi olmaz
  gecse de yuz yil bu ask bitmez
  dur gitme boyle olmaz
  olur bir kez, gel utanma
  
  gel utanma, gel utanma, gel
• gerçeği ile sahtesi kimden utandığınızla anlaşılandır. eğer aynada kendinize sakınmadan bakabiliyorsanız ve buna rağmen utandığınızı söylüyorsanız; tribunlere oynamakdır yaptığınız; o kadar.
• keşke herkesin ucundan ötesinden azıcıkta olsa sahip olmasıni istediğim duygu.
• küçük bir çocuğun yanağını okşadığında, saçını düzelttiğinde, onu sevdiğini hissettirerek gülümsediğinde onun da sana gülümseyip başını öne eğerek cevap vermesi ve başını bir süre kaldırıp yüzüne bakamaması durumu.
• samimiyetin en büyük düşmanıdır. zira utanan insan yüzleşmeyen insandır.
• utanç benlik idealinin ürünü. havva ile adem ideal cenneti cinsiyet farklılığını ve cinsel arzuyu fark etmeleri yüzünden terk etmek zorunda kalmışlardır. cinsiyet farklılığını ve cinsel arzuyu farkettiklerinde çıplaklıklarından utandılar. öyleyse utanma ilk insani duygu mudur sorusu akla geliyor, evet.
• kendi gerceklerinden degil
  baskasinin.
  neler olup bittigini bilmedigimiz bu yerde
  kurup durduklarimizin bize sahip olma hali.
  ne isterken hayattan buluverenler
  birilerinden alip veremediklerimiz.
  curumusluklerimiz
  yalana dolana bulanmis
  temizler gibi gorunurken
  diplere vurma hali.
  hep bir utanc.
  pismanliklar sebep buna
  hayati ise yaramaz hale sokan
  cocukluktan kalma, simdi
  olacaklar
  yasayip durduklarimiz
  boyle olmasin ve olmaz derken cikmazlarimiz
  olacaga varmiyor
  biz vardiriyoruz
  utancmis ki
  buyusunde kaldiklarimizin
  buyusunden cikma isini cok iyi yapar
  hissederiz biz bunu
  sabahlarin aydinligi
  bembeyaz dolunay ve aksam gunesleri
  anlamsizlasir.