• 2004 cikisli, steve albini tarafindan kaydedilmis "walking cloud and deep red sky, flag fluttered and the sun shined" adli ucuncu albumlerinin, kesinlikle son zamanlarda dinledigim en iyi, en superce album olduguna karar verdim dun gece, yeniden. su an gayet bilincim yerinde ve hala ayni gorusteyim adeta. dinledikce, "allahim bu ne artik" diyorum, dedirttiler. ya bu adamlar sahiden bu kadar profesyonel, ya da rasgele olmus hersey, veya "acaba ben mi cok abartiyorum" diye dusunduruyor. bicok kisinin de bikbikladigi uzere "explosions in the sky ve gybe'de de bu var, neden mono dinleyelim?" goruslerini de cok sacma buluyorum. oyleyse postrock diye sadece mogwai dinleyelim, daha pratik olmaz mi? mono'nun bu son albumu ise bence bu polemiklere bile yer birakmayacak kadar basarili. kaos'un icinden siyrilan hipnoz etkisi yaratabilecek bateri sesleri, ustune oturtulmus delirtecek derecede guzel keman melodileri, usulca kaniniza giren piyano ezgileri, dagitan inis cikislar, hersey, kisaca hersey ustaca kompoze edilmis, farkli boyutlara arac gorevini uslenmis, enstrumanlar bu kadar mi guzel kullanilir dedirtmis, cok profosyonelce, pek profosyonelce.

    16.12
    argh.
  • arkadaşım bu albüm ismi 50 karakterdenuzun dediysem de anlatamadığım mono'nun 2004 albümünün adının başı. tamamı; walking clouds and deep red sky flag fluttered and the sun shined.
    1. "16.12" – 10:57
    2. "mere your pathetique light" – 6:36
    3. "halcyon (beautiful days)" – 8:09
    4. "2 candles, 1 wish" – 2:47
    5. "ode" – 7:06
    6. "the sky remains the same as ever" – 2:27
    7. "lost snow" – 15:12
    8. "a thousand paper cranes" – 5:11
  • bu albümü bastan sona, geceyarisi, tek basiniza ve müzigin hakkini veren bir ses sistemiyle dinlemek gerek. öyle yolda giderken veya ipod'un shuffle'iyla tek parca dinlenecek albüm degil. mono'yu bu albümle tanimak gerek.
hesabın var mı? giriş yap