yağmur sonrası

• bir cengiz bektaş şiiri.
  
  yolların karıştığı yerde
  birdenbire
  bardaktan boşanırcasına
  yağdın yüreğime
  
  toprağın ve benim
  yüreğimiz kabarık
  toprak güneşi düşünüyor ben
  ne güzel düşünüyorum seni bilsen
• yagmur sonrasının başladıgını dillendiren kuşlardır. yagmurun bitmek üzere oldugunu hep birlikte bagırıp şarkı söyleyerek haber verirler. dinlemesini bilene.
• istanbulun çok samimi, sıcak ve bir o kadar da hüzünlü bir şekilde ele alındığı mükemmel bir ibrahim sadri şiiridir.
  
  sözleri de şu şekilde efenim:
  
  yağmur sonrası karanlıkta bir şehir
  içinde ben.
  şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden
  giderken sen...
  
  tüyleri ıslak kuşlar su içiyorlar çeşmelerden
  kimsenin umrunda değiliz,
  ne aşk
  ne ben.
  
  bir şey olmamış, bir yerinden vurulmamış gibidir şehir.
  her gidiş niye birbirine benzer.
  
  arabaların camlarını siler tinerci çocuklar
  bir sigara parasına ömrümü anlatırım
  belki onlar dinler
  
  çekip gidişin hangi şarkıya benzer
  bulup çıkarırız karanlıkta bir şehrin içinden
  çocuklarla beraber
  neden kimsenin umrunda değiliz
  neden
  ne aşk
  ne ben
  
  islık çalmayı bilseydim
  birazda kahretmeyi
  hayır aç değilim diyebilmeyi
  canım istemiyorlarla çekip gitmeyi
  denizi seyretmeyi kıyıdan
  martılardan dilek tutmayı becerebilseydim
  belki kolay olurdu sensizlik
  belki benide alırdı koynuna hasretin derin boşluğu.
  
  yapabilseydim,kapıyı ardından ben kapayabilseydim
  camlara vurabilseydim öfkesini sensizliğin
  kırıp dökebilseydim senin gibi
  bir de ayrılığı sevseydim olurdu sanki
  
  şu senin gidişin biraz üzmeliydi yağmur sonrası bu şehri
  elimi tutmalıydı beyoğlu
  koluma girmeliydi üsküdar
  geçer demeliydi bakinin kahvesi
  sinema afişleri gönlümü almalıydı
  göz kırpmalıydı fatihin ana caddesi
  en azından kadıköy biraz ağlamalıydı
  olur demeliydi galata
  samatya yanımda yürümeliydi tren raylarıyla
  saçlarımı okşamalıydı kasımpaşa
  aşk böyledir demeliydi bakırköy mesela
  yüzüme rüzgarını sürmeliydi eyüp sultan
  eminönü oturmaya gelmeliydi bütün kuşlarıyla
  tophane demli bir çay söylemeliydi en kırılgan anımda.
  yağmur sonrası bu şehri kolkola geçmeliydim bütün arkadaşlarla
  
  bir şiir yazabilmek için kocaman yalnızlığa
  bunun için isterdim bu şehri yanımda
  
  yağmur sonrası karanlıkta bir şehir
  içinde ben
  şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden
  giderken sen...
  
  şuradan dinleyebilirsiniz.
• çocukluğumda benim için mis gibi toprak kokusuyken, şimdi yerinden oynayan eğreti kaldırım taşlarının arasına biriken sular nedeniyle daha dikkâtli yürüme zorunluluğudur.
• jehan barbür'ün neden'inde geçer..
  
  toplanmamış bir oda benle hayat
  sen?
  yağmur sonrası..
• mükemmel nemli bir hava bırakır ardında.
  
  o havayı içine çekerek koşarsın, koşarsın. bacakların ısınmış ve yanmaya başlamıştır. burnun akmaya başlar hafiften. sonra tükürüğün kurumaya başlar. ciğerlerin yanıyordur en sonunda.
  
  ciğerini yakan o çok nemli, soğuk hava.. hele de akdeniz kenarında doğmuş ve aşinaysanız o havaya. ve şimdilerle iç anadolu'da bunun tadını alıyorsanız.
  
  çok değerlidir. koşarsınız, normal temponuzu da aşarsınız.
  
  ciğerlerinizi yakma isteği, zevke dönüşür. durduğunuzda kalbiniz çoktan, atabileceği en yüksek üç basamaklı ritimlerde atıyordur.
  
  hissedersiniz. damarlarınızda geziyordur artık.
  
  yaşarsınız. bulutlar ruhunuz olmuştur...
• (bkz: yağmur sonu/@sahlanankoc)
• (bkz: the bungalow)
• toprak kokusu... çamur, arabaların üzerine sıçrattığı su birikintisi
• sarah jio'nun ülkemizde yayınlanan ikinci kitabı.
  
  ikinci dünya savaşında bora bora adalarında geçen bu roman, aşkı, dostluğu ve savaşın acımasız yüzünü anlatan güzel bir kurgu. hatta kurgudan çok gerçek gibi.
  
  aynı zamanda sizi döneminin ünlü ressamlarından paul gauguin'le de tanıştırıyor.
  
  bu romanın favori şarkısı ise; edith piaf- la vie en rose.
  
  beni en çok etkileyen sarah jio kitaplarından biri olan bu kitap gerçekten de aldığı övgüleri sonuna kadar hakediyor.
  
  "ben ona yalnızca bir parçamı verirken, o tüm kalbini vererek bütün hayatını bana adamıştı. benim kalbimdeyse, içinde sönmeyen bir mumun yandığı, kilitli bir oda vardı."
  
  "sadece kendin ol. ve kalbinin sesini asla kulak ardı etme. o sesi dinlemek canını yaksa ya da aklını karıştırsa bile."
  
  "hayatında hiçbir zaman bir rol oynayamazsın. özellikle de aşk söz konusu olduğunda."