• gece gece bazen sebepsizce dürtükleyen duygu. herkesin delicesine eğlendiği bir partide hepsi mutluluk naralarıyla kahkaha atarken siz bir köşede elinizde içinizin almadığı biranızla, baygın gözlerle ve içinizde büyük bir bunaltı ile onları izliyormuşsunuz gibi hissettirir. onların kahkahaları kulaklarınızda boğuk bir çınlamayla yankılanmaya başlar, dibinizdeki insanlardan bu kadar uzak olmayı anlamlandıramaz; hiçbirinin sizi önemsemediği hissini içinizden atamazsınız ve bir anda aniden hepsini tamamıyla silme dürtüsüyle dolup taşarsınız.
  • çok istediğiniz o bir kişi yoksa geri kalan herkesi silmek istediğiniz o an.
  • çok yoğun olarak yapmak istediğim şey. herkes ama herkesle tek seferde tüm bağımı koparsam yeniden doğacakmışım gibi hissediyorum.
  • dün ilk kez hayatımdaki insanlara lanet ettim, 140 la giderken lastiğimin patlaması sonucu ölümden döndüm, ve arabadan indiğimde ağlamama fırsat vermeden lastik kitini bijonu söküp lastiğe oturtup havamı basıp yoluma baktım. o an anladım ki, sağ elimin soldan, benim kendimden başka kimsenin desteğine ihtiyacım yok.
  • bu aslında çok da aniden gelmez. sen aniden geldiğini hissedersin. donma hissi gibi.
  • yaptım pişman değilim.
    tanım: ferahlamak
  • genelde insanlarla pek ilişiği olmayan beni, gerek ailem gerek toplumsal baskı, insanlarla iletişim halinde olmaya zorladığında, çevreme yeni yeni dahil olan insanlar üstümde yük olmaya başlar.
    ben de fark edilmediğimi düşündüğüm ilk anda hepsinden yavaşça kaçarım.

    yalnız kalmayı kuru kalabalığa tercih eden insanlara, kalabalıkların neden saygısı olmaz?

    ben, sizlerin biriniz olmadığında diğerinizin arkasından konuşmaya başladığı anlarda ruhen hapsedilmiş hissetmek zorunda mıyım?

    ben neden fikrini, ferasetini, yüreğini, siyasal duruşunu beğenmediğim bir insana katlanmak zorundaymışım?

    ben neden aptala aptal, teröriste terörist , makam mevki delisine görgüsüz, sonradan görmüşe ezik diyemiyormuşum?

    kimsiniz ki siz?

    tanımıyorum ve istemiyorum ki ben sizi.
  • anında bana zararı/yararı dokunlar arasında fikir fırtınası yapılması gereken istek. durdurulmalıdır. çünkü genellikle depresiflikten kaynaklanır.

    evet abi, pragmatizm.
  • etraftaki çirkinlikleri gördükçe insan bi noktadan sonra patlayıp bunu yapmak istiyor, bu isteğin gelmesi de çok doğal aslında ama yapıldıktan sonra tabiri caizse göt gibi ortada kalmak muhtemel. çünkü herkesin herkesle muhakkkak bi bağlantısı var ve bağlantılar koptukça insan yalnızlaşarak daha kötüye sebep olur. başta mükemmel gelecektir onu inkar edemem, rahatlamak vs vs
    uzun süreye vurunca iletişimsizlik insanın doğasına aykırı. iletişimi koparmak yerine sessize almak, daha az ilişki sahibi olmak daha mantıklı gibi.
    bilemedim.
  • bu his geldiğinde genellikle sosyal medya hesapları dondurulur. bu his gittiğinde geri açılır. insanların ruh durumuna göre bu his dönem dönem gelebilir. bu dönem onlar için kafa dinleme dönemi olarak geçer.
hesabın var mı? giriş yap