• yıllardır benim. aslında bu durum için cep telefonlarına uygulama geliştireceksin, tinder'ın mantığıyla çalışacak yakında kim varsa muhabbet edeceksin, kafa sikip rahatlayacaksın. bak bizimkiler kendilerince halihazırda veritabanı oluşturmuşlar, bu mantıkla telefonda uygulama olmalı. öyle profil fotosu falan olmayacak, tamamen anonim.
  • arayacak insanlar var ama anlatacaklarım ve soyleyecekleri zaten aynı diye kimseyi aramıyorum.
  • anlatmaya değer bulunan olay ve anlatmaya değer bulduğun kişi sayısındaki düşüşün zamana oranından kaynaklabilir.
  • iş hayatı olmazsa ne kadar az çalarmış lan telefon..
  • biraz önce fark ettim, çok garip bir durum bu.
    rehbere baktım, arayacağım bir insan evladı yok.
    yalnızlık edebiyatı yapmıyorum yanlış anlaşılmasın, sadece rehbere baktığımda kimseyi göremedim.

    neye dönüştüğümü anlamaya çalışıyorum.
    ihtiyaç anında sorun çözen, insanların dara düştüğünde aradığı ama arkadaş olmak istemeyen biriyim sanırım.
    aradığımda ne konuşacağımı da bilmiyorum, hayatları beni enterese etmiyor.

    konuşabildiğim insan sayısı çok az, ne yaptığımı anlamaya çalışıyorum.

    velhasılıkelam garip hissediyorum kendimi, "arkadaşım yok ühüüğğ" tribi değil bu, konuşabileceğim kadar kafası çalışan insan sayısı çok az, sorunum bu.
  • şimdi fark ettim bunu, çok berbat.
    berbat durumdayım.
    bütün rehbere baktım, birini arar da konuşurum diye, yok.
    gerçekten yok.
    ben ne ara bu kadar kötü bir insan oldum bilmiyorum, eşim dostum kalmamış.
    patlamak üzereyim ama gerçekten arayacak kimsem yok.

    bugün yine insanlıktan uzak şerefsizlerle muhatap oldum, bir dünya sorun, sıkıntı. bu gece de uyku yok.
    sinir stresten ellerim kasılıyor, birkaç paket sigara içmişim.

    ben ne ara bu kadar kötü bir insan oldum?
  • şahsımdır. şöyle bir düşünüyorum da ciddi ciddi arayacak kimsem yok. bazen çay içmeye dışarı çıkıyorum. o zaman eksikliğini çok hissediyorum. insanın bir tane dostu olmaz mı? iş harici arkadaşım yok. onlarla da zaten buluşmanın bir anlamı yok çünkü sadece iş konuşuyoruz. bilmiyorum. belki de hatalı olan benimdir. hayatım boyunca yalnız yaşadım. birkaç arkadaş bulmuştum. çay içmeye gitmiştik. sonra bir daha beni aramadılar. ben aradım. görüşelim arkadaşlar diye. telefonlarını açmadılar. sonra diğer arkadaştan öğrendim. sohbeti ağır demişler. felsefe, psikoloji, tarih, edebiyat konuşuyor. sohbeti yorucu oluyor demişler. bilgi konuşmak güzel olur diye düşünmüştüm ama yanılmışım. diğer konularda da ben konuşamıyorum zaten konuları yok. oturup bir insan 2 saat araba konuşur mu? araba konuşuyorlar. arabanın bir hikayesi olsa anlarım da bir hikayesi yok. bende de passat var. bir avuç cıvata işte. bunu konuşmanın ne faydası var? bilmiyorum sözlük ya canım sıkılıyor. bende böyleyim işte. öğretici şeyler konuşmayı seviyorum ama insanlar sanırım bunalıyor bilgiden. ister istemez kabuğuma çekildim. kendi halimde takılıyorum artık.
  • bende artık yavaş yavaş rehberi azaltıyorum. kimseyi aramıyorum. whatsapp durumlarına bakmıyorum. görüşmek istemediğim kişilerin telefonuna cevap vermiyorum mesaj gönderirse kısa ve net cevap veriyorum. 600 700 kişi vardı rehberde zaten 250 300 kişi ya var ya yok. gittikçe de azalıyor. iyi mi kötü mü bilmiyorum. hiçbir zaman silemeyeceğim onlarca kişi var ayrıca.

    ben rahatlıyorum sanki.
  • kötü değil sadece asosyalsin. kendimden biliyorum .
  • gsm operatörü bedava konuşma hediye edince fark edilen durum.
    olum ben kendi dakikamı bitiremiyorum vermeyin lan yazık
hesabın var mı? giriş yap