hesabın var mı? giriş yap

  • japandi, japon ve iskandinav estetiğinin unsurlarını birleştiren bir tasarım stilidir. son yıllarda popülerlik kazanan iki farklı tasarım felsefesinin birleşimidir.

    japon tasarımı, sadelik, minimalizm ve doğal malzemelere odaklanma ile karakterize edilir. temiz çizgileri, nötr renkleri ve doğa ile uyum hissini vurgular. wabi-sabi (kusurluluğun ve geçiciliğin kabulü) ve zen felsefesi gibi geleneksel japon tasarım ilkeleri, japon tasarımını büyük ölçüde etkiler.

    iskandinav tasarımı ise işlevsellik, sadelik ve açık renklerin kullanımı ile bilinir. pratikliği, temiz formları ve rahatlık duygusunu vurgular. iskandinav tasarımı genellikle ahşap gibi doğal malzemeleri bir araya getirir ve sıcak ve davetkâr alanlar yaratmaya odaklanır.

    japandi tasarımı, uyumlu bir karışım oluşturmak için bu iki stili bir araya getiriyor. japon tasarımının sadeliği ve minimalizmi ile iskandinav tasarımının sıcaklığı ve rahatlığını birleştiriyor. japandi mekanları tipik olarak nötr renk paletlerine, doğal malzemelere, temiz çizgilere ve bir huzur duygusuna sahiptir. amaç, hem işlevsel hem de estetik açıdan hoş, dengeli ve huzurlu bir atmosfer yaratmaktır.

  • 2007 yılıydı yanılmıyorsam. istanbul'da garajistanbul diye bir mekanda koçani orkestar grubunun konseri var, ben de oradayım çok sevdiğim bir arkadaşımla. konser süper, adamlar zaten inanılmaz eğlenceli. istanbul'a dışardan gelen herkesin ilk fark ettikleri şeylerden birisiyle karşı karşıyayım: pek çok tv ünlüsü var etrafta. tanıdık bir kaç yüz, birkaç ünlü işte. yok dream tv'nin viceyi bilmem ne falan da çarpıyor gözüme. o sırada gözüm bir hanımefendiye takılıyor. çok güzel, çok zarif. çalan grubu dinliyor mutlulukla. kim dersiniz? şevval sam. ama nasıl güzel, nasıl zarif. şimdi şevval sam, şevval sam olarak orada durmuyor olsa, belki de bütün geceyi ona bakarak geçirmek isterdim. ama yapamıyorum. aklım 1 dakika içinde bu zarif hanımın kim olduğunu, ne kadar hoş olduğunu ve aynı anda ona bakmamam gerektiğini söylüyor. niye? çünkü bu hanımefendi sarı fırtına metin'in eşi de ondan. 2007'den önce ayrılmışlardı ama benim için hep metin tekin'in eşi işte. bakamıyorum, utanıyorum. benim için beşiktaşlı olmak, şevval sam'ı görünce utanıp başka yere bakmak, süleyman seba'yı her görüşünde duygulanmak, nartallo'nun bile iyi futbolcu olduğuna inanıp onu sevmek, madida'yı ölmüş bir aile büyüğünü yadeder gibi hayırla yad etmek, hiç tanımadığım taraftarları, inönü'yü dolduran adamları her haftasonu evimden izlerken onlarla gurur duymaktır.

  • refika’nın tarifleri yapınca güzel olmuyor. ben bunu 12. denememden sonra eşim ellerimi tutup gözlerime bakarak “refika ile olmuyor” demesinden anladım. bir süre ona konduramadım ama sonra düşününce kavradım ki cidden güzel olmuyor tarifleri. özel bir aurası var. o etki alanından sıyrıldığınızda bunu fark ediyorsunuz. ülkemiz için kıymetli bir renk ama izlemelik.

    arda ise çok başarılı. ne diyorsa koyuyorum; içime sinen bir lezzete ulaşıyorum.

  • olbers'in , araştırmaları neticesinde vardıgı asagıdaki fikirler sonucu ortaya cıkan paradokdtur.

    a) kâinatın (uzayın), başlangıcı ve sonu yoktur
    b) kâinatın bir sınırı yoktur
    c) kâinattaki yıldızlar, düzenli bir şekilde dağılmıştır
    d) kâinatın büyüklüğü sabittir
    e) diğer yıldızlardan gelen ışığı engelleyici bir faktör yoktur

    bütün bunlara dayanarak, olbers'e göre gece gökyüzünün çok parlak olması gerekir çünkü sonsuz adet ışık kaynağı yani yıldız mevcuttur gece, karanlık olduğuna göre yanlış olan birşeyler var yapılan araştırmalar, kâinatın bir başlangıcı olduğunu ispatlamıştır kâinatın saniyede 60 bin km hızla genişlediği de ilmî bir gerçektir yıldızlardan gelen ışığı engelleyen bir faktör mevcut olsa idi, bu faktörün ısınması ve daha sonra da ışık kaynağına dönüşmesi gerekirdi. o halde gökyüzü gece parlak değilse bunun birkaç sebebi vardır:

    a) kâinatın mutlaka bir başlangıcı vardır
    b) kâinatın büyüklüğü sabit değildir yani genişliyor
    c) yıldız sayısı sınırlıdır
    d) yıldızlar kâinatta düzenli olarak dağılmamıştır

  • bu takıntının asıl sebebi yıllarca bekarken eve tıkılmak zorunda bırakılmalarıdır. kadınlar evlenince özgürleşir, erkekler evlenince özgürlüğünü yitirir. maalesef orta doğu toplumlarının kronik sorunu budur. bekarken yıllarca babasından izin almadan adım atamayan, arkadaşlarıyla içtiği çay burnundan getirilen, kırk yılın başı eğlenceli bir ortama girip biraz alkol alması imkansızlaşan kadın evlendiği ilk anda kocasının arkasında durma güvencesiyle kendini deli gibi dışarıya atmak isteyecektir. bekarken gününü gün eden erkek kişisi ulan zaten evlendik ne gerek var evden çıkmaya artık modunda takılırken bir diğer tarafta kadın kişisi, erkek kişisinin saçlarını dökmeye devam edecektir.

  • organizdama gereksiz bir endorfin patlamasına sebep olan, anlamsız sevinçlerle, "olmmm 18 olduk laaaan" nidalarıyla artık büyümüş olma sanrısını iliklerinizde hissedeceğiniz dönem. artık devlet bile sizi birey olarak görmeye başlamıştır, istediğiniz bara rahatça girebileceksinizdir, falan feşmekan. ve evet siz teoman'ın 17 şarkısını hiç dinlememişsinizdir.

  • gece ulaşımının sadece gece hayatı için gerekli olduğunu düşünen dangalakları göstermiştir.

    gecenin bir yarısı hastaneye gitmesi gereken, eczaneye ulaşması icab eden, şehir dışından gelmiş kalacağı yere ulaşması gerekebilecek birilerinin olma ihtimalini aklına getiremeyenleri de göstermiştir.