bin jip

• hayatın olağan akışına ters bir film. nedense son zamanlar izlediğim filmler de müzikleri filmden daha fazla beğeniyorum. senaryodaki bazı değişikliklerle daha iyi bir film olabileceği düşüncesinde kaldım. başrol oyuncusunun sesini film boyunca duymuyoruz. hayat da böyle bazen konuşmaya gerek kalmıyor.
• boş ev.
  aynı isimli kim ki-duk filmi.
  iki bir olunca maddenin bir ağırlığı kalmaz dercesine bir son; 'ne sen varsın ne de ben, bir olmuşuz aşkın elinden..'
  (bkz: gafsa) (bkz: man o to)
• kim ki duk'un en sevdiğim filmidir bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom'dan sonra tabi ki.
  filmde gerçek sevgiyi anlatır ,aşkı değil o sonradan devralır olayı .
  filmin görsel zenginliği, insan ilişkilerini sorgulayan ve yüzeysellikten uzak senaryosu, orjinal kurgusu mükemmeldir.
  minimalist ve bağımsız sinemanın ortalama izleyici tarafından da tercih edilebileceğini bir yerde kanıtlamış dahi bir yönetmenin filmidir.sembolizm filmin mihenk taşıdır.
  filmdeki diyalogların azlığı izleyiciyi baymaz çünkü görüntüler her şeyi anlatmaya yeter. senaryo yazmanın en önemli kurallarından biri olan “gösterebileceğin hiçbir şeyi söyletme” ilkesini layığıyla uygulayan yönetmenimiz metaforlardan ve semiyolojinin sınırsız etki alanından olabildiğince yararlanır; çekilen her görüntünün alegorik & anlamsal bir karşılığı vardır.
• bir kim ki-duk filmi.
  
  uzun yıllar önceydi. öylesine izlemeye başladığım için boşluğuma mı gelmişti yoksa bunun zamanı mı gelmişti bilmiyorum ama izledikten sonra oturduğum yere mıhlanıp kaldığımı hatırlıyorum.
  tek başımaydım. klasik bir iş çıkışı sonrası. film bitmiş, akşam bitmiş, akşamın yemeği de kucağımda ziyan olmuştu öylece.
  
  öyle sanat filmi aşığı biri değilim, oturup yönetmen konuşacak bir bilgim de olmadı hiçbir zaman. ama belki gafsa yüzünden, belki filmin sadeliği ve hayattan kopmamış halinden, belki de sessizliğin değerini mümkün olabilecek en naif şekilde anlattığından mıdır bilemem. ben bu filme tutuldum en basit tabiriyle. belki hayatımın karmaşık bir döneminde "abi bi sakin ol" diyen bir ses oldu bana, belki bu yüzden çok sevdim, çok takıldım.
  
  yıllar içinde çok arkadaşıma önerdim. hatta sevgililerime de "hadi izleyelim" dedim, izlettiğim de oldu. beğenmeyen oldu, beğenir gibi yapan oldu, anlamsız bulan oldu. ama benim derdim filmin acayip beğenilmesinden çok naif bir mucize isteğiydi. benim yaşadığım o hissi acaba yanımdakiler de yaşayacak mıydı? filmden sonra istemsizce konuşmadan duracak, belki içerideki odaya gidip yatacak, hatta bir şey söylemeden kalkıp evine gidecek miydi birisi?
  
  sonra yıllar geçti, insanlar geçti. belki de yaştan sebep mucizelere inanmayı da bıraktım çoğu kişi gibi. hala arada açıp izlerim yalnızken, hatta şimdi de tam sırası olsun.
  
  baştan söyleyeyim, kaç yaşında adamım, meriç entry'si diyenin kalbini kırarım. ^*
• (bkz: bin-jip)
• 2004 kim ki-duk yapımı bir film. filmde ara ara çalan ve son sahneyi hafızalara kazıyan şarkı natacha atlas tarafından seslendirilen gafsa şarkısıdır.
  
  youtube
• hoş filmdir bu.
  hafızalara kazınan müziğiyle ayrı bir yer açar kendine.
  minimalin minimali diyaloglarıyla merak ögesini yine de filmin sonuna değin canlı tutar.
  pek sıkılmazsınız.
  aşkın en suskun hali, masum.:))
  filmde kafa kurcalayan boşluklarsa hep vardı.:(
• bir ekşi sözlük yazarı.
• ‘sen yokken 47 kilo fazlam var, tam senin kadar. sen varken, seninle birlikteyken hiç fazlalığımız yok. birlikte tam da 0’dayız.’
  
  söylemeden edemeyeceğim ki; film boyunca çalan tek bir müzik var ve müziğin güzelliğine de hiçbir şey söylenemez. kore filmi - arap müziği zıtlığıyla daha da mı güzelleşiyor onu da bilemedim.
• sözlükteki bir yazar arkadaşım çok tavsiye etmişti bu filmi. çok sevdiği bir filmmiş, kendisini , sanatsal değeri yüksek zevkleri için tebrik etmek istiyorum:)
  sessiz bir film. karakterlerin ne söylemek istediklerini,ne hissettiklerini jest ve mimikler yardımıyla anlıyorsunuz. bu tür filmler zaten seyirciyi ilk dakikadan itibaren içine çekiyor.
  
  --- spoiler ---
  
  sondaki sarılma sahnesi inanılmazdı
  --- spoiler ---