asparadoxxxx

bir daha onu sevdiğim gibi kimseyi sevemem hissi

ruhunuzun cayır cayır, yavaş yavaş yandığını hissetmenize sebep olandır.
genellikle ilişkinin bitişinin ilk evresinde ve aylar içinde yalnızlığın sanıldığı kadar kolay olmadığı; kimsenin onu gibi hissettirmediği, yeni biri ile tanışmanın bile omuza ağır bir yük gibi bindiği zamanlarda hissedilir...

unutmak için, bir dargın bir barışık ilişkinin bir sonu olmadığına ve onsuz da mutlu olacağına ikna olmak için çareler aradığında fark edersin gerçeği..
senden hoşlanan, aslında böyle bir evrede olmasan muhtemelen senin de hoşlanacağın o çok tatlı insana bir türlü ısınamayınca, arkadaşlarınla bile vakit geçirmekten kaçındıkça fark edersin:
kimse onun yerini dolduramayaktır.
yavaş yavaş kendini sorgularsın...
acaba ben mi çok abarttım? acaba fazla beklenti içine mi girdim? yanlış mı yorumladım hareketlerini?...
belki de öyle demek istemiyordu.. belki bunu söyleyerek şunu söylemeye çalışmıştı..

sessizliğin bir yüzü olduğunu görürsün böyle zamanlarda.
sessizliğin korkunç ve mide bulandırıcı bir yüzü vardır karşında. bir zamanlar onunla ettiğin kavgaları düşünüp, haklı olduğun zamanlarda bile susmuş olmayı dilersin.
iliklerine kadar özlersin.
elin telefona gider ama kulağına fısıldayan gururun engeller yazmak istediklerini; ''özlese yazmaz mıydı? aramaz mıydı? özür dilemez miydi?''...
umutsuzluk, özlem, acı ve aşk..
her birinden hissedilebilecek en yoğun baskı kafanın ve kalbinin sınırlarını ezip geçerken, sen hiç uyumamış saati sabah 7:30 etmişken; ve artık hiçbir ümidin kalmamışken, hissettiklerini paylaşmaktan ve orada bi yerde seninle aynı şeyleri paylaşan o birilerine ''yalnız değilsin'' demekten başka bir şey elinden gelmez..

bu arada, ''yalnız değilsin.''

saat 07:34

edit: cok tesekkur ederim mutlu ettiniz - ediyorsunuz mesajlariniz ve dahi entry'leriniz ile.. guclu hissetmek biraz da icini paylasmak ve anlasildigini hissetmekle mumkun oluyor galiba..

devamını okuyayım »