holywitch

kedi

şuraya gelip "zeyto kurtuldu" demek çok isterdim lakin allah izin vermiyor.

zeytin'in durumu kritik. dün akşam eve geldiğimde perişan haldeydi. bir gün önceyle kıyaslarsam iki adım da atsa yürüyen zeytin dün artık yürüyememeye başlamıştı. gözler sümük sümük olmuş, göremiyordu. önce gözünü temizledim, mamasını tazeledim. sonrasında artık rutine binen vücut temizliğini yaptım. kendini bir aydır temizleyemiyor ağrıdan. arka bacaklarını temizlettirmezdi normal şartlarda, dün resmen teslim olmuştu bana. yaş mama paketini görünce sadece gözlerini pörtletti. hemen yanıma gelmesi gerekiyordu. beni tanıyanlar ne kadar telaş yaptığımı tahmin edebilirler. o an kimi arayacağımı şaşırdım. crowley, toplantıdaydı, aradım gelmesini istedim. belki son dakikalarıydı oğlumun. sonrasında da gri balikcil'ın da olduğu whatsapp grubumuza sesli mesaj yolladım, halamı aradım, kapının önündeki komşularımı mı çağırsam diye düşündüm.

crowley gelmeden salona taşıdım oğlumu. baba gelince biraz daha iyi oldu gibi. akabinde doktorunu arayıp durumu aktardık.

fakülteye elektro kemoterapi makinesi gelecek ve bununla zeytoyu yaşatmayı düşünüyorduk ki makine yakın zamanda gelmeyecekmiş. kitleleri alsalar dahi yapacak bir şey yok. zaten doktoru, büyük ihtimalle anestezide ölür diyor. inanın bunları duyduğumda hiç tepki vermedim, üzülmedim. aslında benim dileğim buydu. çocuğum acı çekerek ölsün ya da uyutalım kesinlikle istemiyorum. yani özetle şu anda yapılacak bir şey yok. tüm ilaçları bıraktık, bugün ağrı kesici ismi verecek bize duygu hanım, onu vermeye başlayacağız. ne yazık ki o kritik soruyu sorduk kendisine : "uyutalım mı?"
hayır, dedi. erken olur, dedi. ben rahat bir nefes çektim. çok zamanın kaldığını düşünmediğini de ayrıca söyledi.

zeytin, her daim sevilen, asla kötülük görmeyen, en fazla yaş mamasız kalan, alerjisinden ötürü sürekli zyrtec yutturulan, gördüğü her uçan canlıya tepki veren, tribe giren, kıskanan, döven, mutfağa gizlice sızarak kah orada kalan, kah tezgah üstünde unutulmuş ve kapağını nasıl açtığını bilemediğimiz bir şekilde nutellaya kafa sokan, yediğimiz her şeyden nemalanmak isteyen, verene kadar götümüzden ayrılmayan, son zamanlarında kürt böreği lover olan, başka kediye ve eve gelen misafire tahammülü olmayan, tatilimiz dönüşü bana trip atan, kutu manyağı, tırnakları kesilirken, tüyleri taranırken kuaföre gelmiş metroseksüel bir adama dönüşen ve rahatlayan, crowley'e aşık olan, ona da benim aşık olduğum bir kedi oldu. dostlarım, her kediye nasip olmayacak şeyler diyor bunlar.

keşke dile gelse de o söylese. bizden memnun kaldı mı kalmadı mı....

devamını okuyayım »