tgs

felipe melo

emre ile arasında çok çok bariz farklar vardır. ama sizler üç büyüklerden bir futbolcu kötüleyince illa öbür taraftan da bir futbolcu almak için melo diyorsunuz. bu dil de medya sayesinde oluşturdu. fenerbahçe'den bir örnek verirsin diğer tarafı mutlu etmek için hemen galatasaray'dan da örnek verirsin. bir aralar üç büyüklerden birine sponsor olan şirket diğer kulüp taraftarlarından tepki çekmemek için bütün kulüplere sponsor oluyordu. emre-melo olayı da aynen böyle. bunu yapmak zorunda değilsiniz. göte göt demek için illa başkalarını da zorlama göt yapmak zorunda hissetmeyin kendinizi.

melo oyun içinde serttir, pislik oynar buna kabul ediyorum. emre de böyle oyuncu. emre'nin oyun içi sertliği beni zerre ilgilendirmiyor. hatta sert, agresif oyuncular hoşuma gidiyor. ortada psikolojik bir ortam da var. en kral maçlarda bile rakiplerini attırmaya çalışan bi dünya futbolcu var. sinmeyeceksin, kanmayacaksın oyununu oynamaya devam edeceksin.

emre'nin saha içindeki sert oyununa kimse bir şey demiyor. oynamaya devam etsin. lafımız ırkçılığa, hakaretlere, kabadayılıklarına... melo ırkçlılık yapmamıştır, rakip teknik direktörle dalaşmamıştır, rakiplerine hakaretler yağdırmamıştır, saha içinde tribünlere el kol yapmamıştır. ama melo riera'yı dövdü, ama beşiktaş maçında forma gösterdi... geçin bunları. riera'yı dövdüyse bunu takım içinde halletmesi gereken melo ve riera, ve nitekim de hallettiler aynı forma altında sorunsuz oynadılar. o olaydan sonra bir kez bile sorun yaşadıkları görmedik. beşiktaş maçına ise hak veririm. formayı göstermeye gerek yoktu ama o olayların sebebi de formayı göstermek değildi bunu herkes biliyor. geriye kalan oyun içi sertliği, agresifliği geçiniz dünyada bu tip binlerce oyuncu var.

emre'yi ve melo'yu saha içi karakteri olarak benzetebilirsiniz ama emre'ye göt derken melo'ya da göt demek ucuz futbol romantikliğinden başka bir şey değil.

devamını okuyayım »