• (bkz: kizlarsoruyor.com)

    edit: burada "böceklerden neden korkarız" başlığı altında forum tadında bir entry vardı. başlık taşınmış, ilk entry uçmuş, böyle biline.
  • nerede okudugumu hatirlayamiyorum, ancak bir seyin insana benzerligi ne kadar azalirsa, o kadar yabanci ve o kadar korkutucu algiladigimizi okumustum bir yerde.
    cok mantikli, bir hamambocegiyle ortak hic bir noktami goremiyorum.
  • öğrenilmiş bir duygudur. henüz öğrenmeyen küçük çocuklar herhangi bir böceği eline çok rahat alabilir hatta yiyebilir bile :)

    benim de hamam böceği fobim var mesela. bir gece evde hamam böceği görüp gözden kaybedişimden sonra evin hangi koordinatında hüküm sürdüğünü kestiremediğim için o gece arabada uyumuşluğum var. öbür gün odamın altını üstüne getirip maktulün cesedini bulana kadar her şeyi yerinden etmiş, bulduktan sonra rahat bi nefes almıştım. böylesine manyak bir fobim neden var bilemiyorum ama sonradan edinildiği kesin.

    edit : küçükken bi film izlemiştim. sekreterdi sanırım kadın. masasında cam bir kavanozun içinde hamam böcekleri vardı ve şekerleme niyetine yiyordu. acaba o ara mı gitti benim psikoloji :/
    *
  • kendi adima ben bocekleri ve surungenleri tahmin edilemez buldugum icin korktugumuzu dusunurum. yuzune bakip bi sonraki hareketini tahmin edebileceginiz canlillar degil bunlar, bir saniye sonra ne tarafa dogru fitifiti gideceklerini tahmin edemedigimizden ve belirsizligi ve nasil karsilik verebilecegimizi kestirememeyi sevmedigimizden kaynaklanir bence.
  • tahminime göre birçok böcek/örümcek zehirli olduğu için veya sokarak/ısırarak acı verdiği için evrimsel bir mekanizma olarak bir korku içgüdüsü gelişmiştir.
  • böceklerden tiksinmemizi sağlayan sebeplerle aynıdır genelde. çirkinlik önemli bir etkendir. biraz daha derine inersek ölümü çağrıştırdıkları için diyebiliriz. zaten çirkinliğe tahammülsüzlüğümüz bundan değil midir?
  • biliyorum yazının ortalarında dalga geçecek ama yazının sonlarına doğru büyük ihtimal bir hımmmm çekeceksiniz.

    hakkında yazılmış çizilmiş onlarca teori, onbinlerce düşünce vardır eyvallah. amma velakin bana en yakın gelen düşünce hayatta kalma yeteneğinden birisi olan şirinlikle ve empati ile ilgilidir.

    mesela evcil olarak tanımladığımız hayvanların bir bebek olan halini düşünün. yavru köpekler, yavru kediler veya en yakınından bir insan bebeği.

    ne kadar sevimli, şirin ve yardıma muhtaç değil mi? biliriz başlarında bir ebebeyn olmadığı zaman hayatlarını devam ettiremeyeceklerini. bu yüzden sürekli onlarla ilgili empati yapıp yardım etme isteğimiz hat safhalara ulaşır...

    şimdi diğer taraftan larvasından salya sümük çıkan bir böcek, sinek veya diğer benzerlerini düşünün... direk olarak öldürme iç güdümüz ağır basıyor değil mi? hiçbir şirinlikleri yok, onlara hiç acımıyor, kedi ve köpekte olduğu gibi hiçbir empati yapmıyoruz.

    bakın, bir insanın her şeye karşı bir fobisi olabilir. kimisinde köpek fobisi vardır, kimisinde böcek fobisi. fakat iş en masum hallerine indiğinde köpek fobisi bulunan birisi bile çoğunlukla yavru köpeğin çaresizliğini gördüğünde ona şefkat ile yaklaşır. çünkü temelinde köpek fobisi korkuya, böcek fobisi iğrenme ile ilişkilidir.

    hem hayvanlarda hem insanlarda hayatta kalmanın önemli değerlerinden birisidir şirin olmak, yardıma muhtaç gözükmektir. bi siktir git ne alaka deme. düşününce insan hak vermiyor değil.

    mesela yeni doğmuş ne olduğu belirsiz iğrenç tipte bir böceğin bu tür şirinlikler,şaklabanlıklar yapmasına hiç gerek yoktur. anında uçabilir ve/veya neredeyse doğduğu andan itibaren hiçbir ebeveyn ihtiyaçı olmadan hayatını sürdürebilir. doğduğu anda hayatta kalma iç güdüsü ve yetenekleri şirin gözüken bir çok hayvandan kat kat güçlüdür böceklerin.

    konuya bağlayacak olursak evet bir hamam böceği gördüğümüzde onu ezip o iğrenç yeşil sıvının çevreye saçılması bizi hiç rahatsız etmez. onlar hakkında hiçbir zaman empati yapmaz ve olayı duygusala bağlamayız. işte bu yüzden onlardan iğrenme güdümüzü hiçbir zaman bastıramayız. bu iğrenme güdüsünü bastırmayı geç, bu düşünceden rahatsız bile olmayız. çünkü böcekten iğrenmek son derece normal gelir çoğu insana. sonuçta toplumlara çoğu kişi böceklerden iğrenir ve onlardan hiç hoşlanmaz.

    yoksa ha bir sivri sineği şu elektrikli şeylerle öldürmüşsün, ha bir köpeği 220volt elektrik vererek öldürmüşsün. işin temelinde sen acıyı hissedebilen ve tek amacı yaşamak olan iki canlıyı da aynı şekilde öldürüyorsun. köpeği bu şekilde birisi öldürdüğünde üzülür, sineği birisi bu şekilde öldürdüğünde umrumuzda bile olmaz. aradaki tek fark insanoğlunun olaylara farklı şekillerde bakmasından kaynaklanır.

    birisine empati yapıp güzel görür,
    diğerine empati yapmayıp katli vacip görürüz.

    olayı daha mı karışık yapmak istiyorsunuz. yukarıda yazdığım böcek temalarını, hayatta empati yapamadığımız her şey ile değiştirebilirsiniz. sonuç her zaman aynı olacaktır. empati yapamadığımız her şey gözümüzde böcek gibi anlamsız olacaktır.

    yoksa böcek fobisi filan hikaye... olay nasıl baktığınla ilgili... umarım ironiyi anlayabilmişsinizdir.
  • günümüzde yaşayan insanlar, böcekten korkan insanların soyundan geldiği için böceklerden korkarız. korkmayanların soyu kurumuş..
  • kontrolsüzler.
    sinsice her yerden çıkabiliyorlar.
    üstün bir hızlı yürüme yetekleri var. niye böyle üstün yetenekliler allah'ım. ne gerek vardı bu özelliğe.

    bir de küçükken izlediğim bir türk filmi vardı. üvey annesi kıza, kara böcekle işkence ediyordu. ayrıntılarını yazamayacağım. aklıma gelince bile kötü oluyorum. onun da etkisi büyük.
  • gördüğün bir örümceği yarım saniye sonra görememek fobiye neden olabilir
hesabın var mı? giriş yap