çarşılar kapanmadan

• çarşılar kapanmadan
  
  günün yirmi dört saatinde uyanık,
  büyüyen sesinde ırmakların
  adını koyamadığımız bir şey var;
  dalgaların ucuna daha yakın,
  çağıran, boyuna çağıran
  güneşli çarşılar kapanmadan.
  üstelik bel bağlanamaz güneşe de,
  birden kepenkleri iner dükkânların,
  vurulur asma kilidi.
  dayanılmaz iri bir güldür açan
  ikindilerin ortasında şimdi,
  iri bir gül, çarşılar kapanmadan.
  balıkçıların uykusu, denizde
  eskitir suların mavisini,
  gökyüzünün mavisi eskimez.
  ellerimiz de boş testilerimiz de,
  oysa boşuna akıyor şadırvan
  yetişelim, çarşılar kapanmadan.
  bu rüzgârlar mıydı aklı alıp giden,
  ne türküler bilir ne kimseler,
  öyle uzar, gidenlerin gövdesi.
  sonbaharın camlarında yeniden
  çok sesli bir yağmur, çok sesli bir keman,
  yürüyelim, çarşılar kapanmadan.
  aslı’ya yeniden tel-duvak,
  kerem’e bir tutam yağmur bulutu,
  çobanlara biraz yıldız biraz ateş,
  isterseniz bir de söğüt yaprağı bıçak
  ve dağ başlarına halka halka duman
  alalım, çarşılar kapanmadan