• saint peter'in* çarmıha gerilişi.

    bir michelangelo merisi da caravaggio eseri. düşüncelerinin işleyişini açığa vurmak, aklını bilinçli olarak, düşüncelerin ve imgelerin doğmasına olanaklı kılmak için resmin içselliğini dışında gösterebilen bir tasvir anlayışı yakalamak zordur. zorunlu olarak karşılaşması gereken en yüksek koşul, hakikattir. caravaggio, bu hakikati, detayda ve salt empirik realitede bulmuşcasına aramış ve resmetmiştir. resimdeki her şey, ışık ve gölgenin, bütünüyle empirik olan karakterine dayanıyor. ışığın gücü ve ışığın, gölge ve karanlık ile mucizevi mücadelesinin yarattığı ruh hâli, caravaggio’nun böylesi bir kaynaşmayı tasarlayışına bağlı olarak, emsalsiz hisler ortaya çıkarıyor ve ışığın kendisi de, karakterlerin,
    karanlığı aydınlatan sıcak ciltlerinde nesneleşiyor.

    peter'in haça çivilendiği 64 yılı haziranının son gününde, onun karanlığa karşı verdiği mücadele, hristiyan liturjisine, bu tablodaki renklerin türü ve niteliği yoluyla çok daha yüce türde bir ölümü haber verir. cennetin anahtarlarını elinde bulunduran peter'in kaderi, "roma'ya, tekrar çarmıha gerilmeye gidiyorum."* diyen isa'nın kaderidir. çarmıha germek isteyenlerin öfkesi, utancı ve arzuları caravaggio'nun renk denizini harekete geçirmiş ve bu denizin daha şiddetli dalgalanmasına neden olmuştur. bu da bize gölge ustasının imgelemi ile yaratmak istediği atmosferi resmin her dokusuna homojen bir biçimde dağıtabilmesi, resimdeki uyumu ne denli büyüleyici bir şekilde yaratabildiğini gösteriyor.

    aziz petrus'un çarmıha gerilişinin çapraz açıdan resmedilmesinin nedeni, kendisinin, çarmıha gerilirken baş aşağı olmayı tercih etmesi olduğunu incilde yazar. fakat caravaggio'nun tablolarında bu uzaysal perspektife her zaman rastlanır. bedenlerin çeşitli pozisyon ve hareketleri, farklı ışık ve anlam efektleri yaratır. ilk anda peter'in dökülmüş saçları ve özgürlüğe giden yoldaki kasvetli bakışları göze çarpar. tanrı'nın gıdasıyla beslendiği, anne rahminde hissettiği bağımlılık kısıtlamalarından kaçma ve kalma doğrultusundaki bir tür kararsızlığın kasvetidir bu; beynindeki acı ve endişeyi öldüren, orgazmın ürettiklerine benzer endorfinleri harekete geçirmiş gibi, krallığa ulaşmaya çalışan bir isa gibi, ölüm arzusuna, ölümün kıyısında durma tecrübesine teslim olmuş bir kral gibi kadiri mutlak hisseder.

    edit: (#91273802) evet doğru, incil’deki aziz peter’in çarmıha gerilişi bölümü üzerine resmetmiş caravaggio bu eseri. “söylenir” derken incili kast etmiştim. düzeltme yapıldı, teşekkür ederim.
  • bir üst entry’de güzel anlatılmış, masalsı hava katılmış fakat “aziz petrus'un çarmıha gerilişinin çapraz açıdan resmedilmesinin nedeni, kendisinin, çarmıha gerilirken baş aşağı olmayı tercih etmesi olduğunu söylenir.” cümlesinde o iş “söylenmez.” hikaye incilde “öyledir”.
    barok dönemde de sanatta söz sahibi kilisedir, çünkü alıcı kilisedir. ressamlar da resimleri satsın diye dini hikayeleri resmederler. dolayısıyla caravaggio’nun tabloyu “öyle söylendiği” için resmetme lüksü yok, incil’de “öyle anlatıldığı” için ters haç şeklinde yapmak “zorunda.”

    st. petrus’un da çarmıha ters gerilmeyi istemesinin sebebi isa’ya şirk koşmamak.
hesabın var mı? giriş yap