• (bkz: istemem eksik olsun)
  • (bkz: büyülenmek)(bkz: edmond rostand)
  • i stand not high it may be-but alone! diyen üstün kişilik. bir gün kendisinin binde biri olabilmek isterim.
  • şu yaşa girdim, bu karakterin adının "sirano dö berjarak" olarak telaffuz edildiğini bilirdim. meğer "bergaraj" diye telaffuz ediliyormuş. sağolsun cine sinema sunucusu. büyük bir bilgisizlik çukurundan çekip çıkardı beni. lakin ne bu böyle garaj gibi bitiyor diyesi geliyor insanın. sonra da berjarak olsaydı "jarak" diyesi gelecekti diyip düşünce düşünceyi susturuyor.
    böyle bir hece şaşmasını ben sırf karakterlerde değil, en leziz karakterleri yaratan bir üstadda da tadmıştım. tolstoyu yıllarca "tostloy" diye telaffuz edip dururdum. ama o şaşkınlığı daha erken keşfetmiştim. allahtan...
  • "17. yüzyılda fransa da yaşayan derbeder şair. 1619 da paris te doğmasına ve orada yaşamasına rağmen bir gaskon mizacı taşıyan bu garip adam musikişinas, şair, filozof, fizikçi ve silahşör la mort d'agrippiene ile trajediye felsefeyi sokmuş, ve le pédant joué ile moliére' e ilham kaynağı olmuştu "kuş öten bir yapraktır" diyecek kadar ince ve ve zarif buluşları olan bir şair, hiddet edince de "ne çapkın herif, beni tahkir ettikten sonra hala mı yaşamak küstahlığında bulunuyorsun? sen ki şu cihanda bir hiçsin veyahut tabiatın kıçına çakılmış bir çividen ibaretsin. tutmasam öyle aşağıya düşersin ki, yerde sürünen bir pire, seni kaldırım taşından ayırt edemez..." diyecek kadar atak ve mağrur bir silahşördür. mağrur aynı zamanda bende ve sofu, mutedil aynı zamanda şedit, içi güzel fakat dışı çirkin, yüz kişiye meydan okuyup hepsini tarumar edicek kadar cesur, aynı zamanda taklidini yapan bir maymunu kılıçtan geçirecek kadar ölçü ve muvazeneden mahrum olan bu adam 1655' te cinnet buhranları içinde öldükten sonra hemen unutuldu..."
    ama rostand'a esin kaynağı olarak muhteşem bir tiyatro eserinde ölümsüzleşti.
  • okundugunda veya yetenegi suphe goturmez birinin yorumundan izlendiginde* farkedildigi uzere, gelmis gecmis en asik olunasi karakterdeki erkek. her kadinin hayallerini susleyen erkek. ama onun da bir zayifligi var..
    aslinda silah kullanmaktaki mahareti, gucu, edebi yetenegi, ruhunun derinligi.. bunlar maalesef saglayamiyor onun kendisine guvenmesini. o yine de guzelligini disarida ariyor, o yine de sevdigine acilamiyor..
    oysa roxanne basindan beri onun hayalini kuruyordu, onun cesareti, onun yigitligine hayrandi.. ama cyrano bunu anlayamadi..
    kendisini feda edip onun mutluluguna, girmeseydi bu oyuna, ikisi de sonunda huzur ve aski yasarlardi. ve belki o zaman boyle yuzyillarca tazeligini koruyan bir tiyatro eseri yaratilmazdi..
    onun yazgisinin karanligidir bizi su anda aydinlatan, onun zayifligi idi aski, sevgiyi haykirmayi ogreten.
    o bir erkek en muhtesem nasil olabilirse oyle yaratilmisti, burnunda bir fazlalik yoktu, kendisine inanci sadece eksikti.
  • baladın sonunda bitikdir işin.

    cümlesiyle daima aklımda kalan ve seyretmekten hiçbir zaman sıkılmadığım film.
  • christian ın cyrano nın burnuyla karşılıklı laflaşmalarının zevkinin tamamen tiyatroya özgü olduğu ve kaçınılmaz sırıtma krizi
  • eski olani 1950 yapimi, cyrano'yu jose ferrer, roxane'i mala powers oynuyor ama bence 90'daki depardieu'nun oynadiginin yaninda hikayedir bu eskisi.

    bi de bir iki ay evvel cnbc-e de seyrettim iyiydi hostu da en sonunda manastirda olurken 'gururum' dedigi yeri 'gorkemim' diye cevirdiler, gozlerim dolmustu tam, kanim dondu gorunce, kapattim hemen.
  • kavaklar sıra sıra dikilese de karşına
    boy ver dayanmaksızın yalnız ve tek başına!

    şeklinde gürleyerek biten tirad, defalarca okunası, ezberlenesi hatta abartıp üstüne makaleler filan yazılasıdır.

    birkaç yıl öncesine kadar akm büyük salonda oynayan bu eserin, kanımca en etkileyici sahnelerinden biri, son bölümde mektuplarla ilgili gerçeği öğrenen kadının attığı çığlıktır*. sonuçta aşk mı kazanmıştır, hayır! zamanın ve yanlış anlamaların önünde yenilmiş iki zavallı vardır geriye kalan.. insanın tüğlerini diken diken eder..

    bir de rostand ay unsurunu ilginç yerlerde ve sık kullanmıştır sanki, nedendir, shakespeare le bi ilgisi alakası var mıdır, bilmemekteyim, inceleyip araştırmak gerekir.
hesabın var mı? giriş yap