• daha kötüsüne hazır olmayan insandır.
    elindeki tatmin etsin veya etmesin, bunu değiştirdiğinde çok daha kötüsüyle karşılaşmaktan korkar ve yerini korur.
    çoğunlukla öğrenilmiş çaresizlik hissiyatından muzdariplerdir.
  • ilerleme kaydetmesi imkansız insandır. hoş ilerleme kaydetmek bir seçimdir. bazı insanlar garanticiliği ve olduğu gibi yaşamayı severler. fakat ilerlemek isteyip de neden ilerleyemediğini sorgulayan insanlar, ilk bu gerçeği fark ederler. eğer değişmekten, konfor alanınızdan çıkmaktan, sorunların üstesinden gelmekten korkarsanız, ilerleyemez ve hatta olduğunuz yerde bile kalamaz, geriye gidersiniz. son bir şey daha, tarih korkak insanları sevmez.
  • her değişikliğe karşıydım bugüne kadar masasından, vazosuna kadar düzeni değişince içimi huzursuzluk kaplardı. şimdilerde pek öyle olmuyor değişmekten ziyade durulduğumu hissediyorum. bu bahsettiğim şey insanlarda da oluyor kimseyi hayatıma kolay bir şekilde alamadığım gibi çıkaramıyorum da çünkü boşluktaymışım ve nefes alamıyorcasına derin bir hissiyat kaplıyor yüreğimin en tenha yerlerini. ama artık kimseyi bir kayıp olarak görmüyorum. ben asıl kaybı kendimi bulamadığımda yaşamıştım.
  • "benmişim kendimden bir korkak yaratmışım, kendimi korurken en çok ben ürkütmüşüm."

    benmişim hiç farkında değilken. hiç de korkmam sanardım değişmekten değişen şeylerden. sevdiğim insanı acıttığım için gözümü açıncaya dek. kendi kendine yabancılaşıyormuş insan değişmekten korkunca gardını alıp koşulsuz savunmaya geçiyormuş. kendimle barışmaya çalışıyorum. buraya dert anlatmaya yazmadım yapmayın arkadaşlar bunları sevdiğiniz insanları ve kendinizi acıtmayın, kırmayın. değişmek sizi zayıf biri yapmaz aksine daha mutlu, çiçek gibi bir insan da olabilirsiniz.
  • elbise değiştirmek gibi kolay olsa ya da bir anlamı olsa değişmenin, değişelim. birileri sürekli "her şey iyi olacak" diyor. biz de alışkanlık edindik, diğerlerine diyoruz, değişen bir şey olmuyor. ne birinin bize ihtiyacı var ne de bizim birine.
  • değişmek zorunda hissetmeyen, kendisini kabullenmiş, bir insandır belki de? olamaz mı? neden sürekli kendimizde memnun olmadığımız noktaları değiştirmeye çalışıyoruz ve başkalaşıyoruz ki? dün gittiğim bi tiyatro oyununda (bkz: tek başıma) bu konu işlenmişti ve bana başka bir bakış açısı kattı. belki de kendimizi tanımak ve kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek, değişmekten çok daha zor bir iştir. bunu başarmak yerine neden kendimizi olmadığımız bir kalıba sokup değiştirmeye çalışıyoruz? senin ayağın 39 numaraysa, 38 numaraya giremezsin ki...
  • gelişmeye de kapalı insandır. "başkaları gelişsin, geliştirsin ben kullanırım" kafasına sahiptir.

    türkiye'nin yaklaşık %99,01'ini oluşturmaktadırlar.

    çoğu kendini müslüman olarak tanımlar. islam'a göre değişmek haramdır. otur oturduğun yere'dir.
    karı dediğin kocasının ayağını yıkar, çocuk yapar yemek yapar kocasını yatakta mutlu eder.
    koca dediğin de dayak atar, vurdu mu oturtur.

    türkiye böyledir.

    (bkz: islam hoşgörü dini)
    (bkz: islam barış dini)
    (bkz: yersen)
  • karakteri ve yaşam tarzı üzerinde gereksiz muhafazakar olan insandır. değişmek, gelişmek ve ilerlemek doğal bir şeydir. insan kendini geliştirmek, değiştirmek ve ilerletmek ister. konfor alanına fazla sıkışmış ve korkaklar ise değişimin büyüsünden ve daha iyi insan olma fırsatından kaçarlar. potansiyelinin sınırlarını zorlamadan neler yapabileceğini asla bilemezsin.
  • aslında sorumluluk almaktan korkan insandır. değişimin akabinde gelecek şeylerden kendini sorumlu tutmamak için dış faktörlerin değişmesini bekler ama o dış faktörler bir türlü değişmez.
  • bazen zor bazen çok eğlenceli değişmek. birçok insan korkuyor. kendini sımsıkı bağladığı halatlar biraz gevşese hemen düğümleri daha sıkılaştırıyor. korku belki. oysa dışarıda rüzgar, güneş, doğa var.
    (bkz: mağara alegorisi)
hesabın var mı? giriş yap