discouraged ones

• hep orada biryerlerde kalmış bir album. soguk bir sonbahar sabahında, geçmişte bir yarıkta. albumun genel soundu bu söylediklerime cok uyuyor. yada ben uyduruyorum neyse
• katatonia, bu albumun uzerine, bundan daha nitelikli ve daha guzel 4 tane daha album^**** yapmis olsa da d.o.'nun yeri bambaskadir.. grubun kendisi dahil herkes icin baska bir anlami vardir bu albumun.. konserlerde en cok bu albumun sarkilariyla cosulur.. bir i break bir deadhouse caldiginda millet ayri bir gaza gelir, jonas ayri bir konsantre olur, grup ayri bi guzel calar.. buyulu gibi bisiy.. albumun kapagina da ayrica hastayim belirtmeden gecmiyim.. hatta bana kapak olmustu bir donem.. (msn'de avatar yaptiydim)..
• oldukca seviyeli, tutarli, mutevazi, pek huzunlu, cok degerli bir katatonia albumu. sound’u modernizm acisindan zayif elbette ama bunun bir gecis albumu oldugu unutulmamali.
  
  bastan gozden gecirmeye kalkarsak; muthis bir acilis parcasi olarak i break, duzenlenmesinin guzelligi ve zekice dusunulmus ayrintilari ile stalemate, kanimca en huzunlu parca olmasi bakimindan albumun goz bebegi olan deadhouse, agza takilan ve bir sure kurtulunamayan nakaratiyla relention, dusmeleri kalkmalari ve tutunmalariyla cold ways, sozleriyle gone, albumun geneline hakim olan bugulu havaya en fazla katki saglayan parcalaridan biri oldugunu dusundugum ve muthis “another” telaffuzundan mi davul ritminden mi nedir (sanirim ayni ritimden dolayi cold ways’deki duygumla da ortusecek sekilde) cok sevdigim saw you drown, discouraged ones albumunun bence en degerli parcalaridir.
• mutlu olduğum nadir anlarda bana gerçekliği hatırlatan ilk şarkının koyvermişliğiyle sona doğru götüren nadir dinlenilmesi gereken katatonia albümü.hayata ortak gözlerle bakanlar için varoluşun yansıması...
• dinliyorsunuz, eroin gibi içinizi sarıyor. seviniyorsunuz sizin gibi hisseden insanlar var diye. üzülüyorsunuz, ne kadar hüzünlü yasıyorsunuz diye.
  last resort' taki hüznü anlamaya çalışmak bile insanı yoruyor ve donuklaştırıyor. anlamak ayrı bir durum. aslında sakıncalı bir albüm. etmeyin, eylemeyin, dinlemeyin, dinletmeyin. acıyın birbirinize.
• her şarkısı güzel olan bir albüm ama last resort ayrı be ajan. yani şimdi saw you drown tamam, deadhouse zaten müthiş de last resort nedir? nasıl bir şarkıdır?
  anlatamadım, dinleyeyim bari.
• soğuk kış günlerine en çok yakışan albümlerdendir. baştan sona, kör bi kuyuya inermişçesine dinlenir. muhteşem bir bütünlük yakalamış bir albümdür velhasıl, elle tutulur bir ruhu vardır albümün ve her şarkıda yakalarsınız onu. şarkıları çok güçlüdür, çok çabuk etkisine alır insanı. sayesinde, kıçı kırık otobüs yolculuklarından bile maksimum derinliği elde edebilirsiniz, eğer ki bir de pencere kenarı işin içine dahil olursa.
  
  en şahane katatonia albümüdür kanımca.
• hakikaten daha önce katatonia dinlememiş birisine verseniz "aha katatonia budur" diye, beğenmez nefret eder "bu ne yeaaa" diye. öyle her zaman dinlenecek albüm değildir, içine girmek için uygun ruh hali gerekir. zira yoğun ve boğucudur bu albüm, öyle kolayca albümdeki şarkıların atmosferiyle empati kuramaz insan. ancak bir kere frekansı tutturdunuz mu da bırakamazsınız, her daraldığınızda ilk başvurduğunuz "başucu" albümlerinden biri oluverir. ilk başta burun kıvırdığınız o kaotik rifflerin, "e boşluğa gidiyor bu şarkılar böyle" diye beğenmediğiniz melodilerin-şarkı yapılarının esasında ne kadar insani olduğunu ve ne kadar karanlık bir ruh halini tanımladığını fark edersiniz. hepimiz bu albümdeki "kolay açıklanamayan ancak elle tutulacak kadar yoğun" atmosferi hayatımızın bir döneminde içimizde hissetmişizdir, budur işte sırrı discouraged ones'ın.
  
  katatonia fanı değilim ancak bu grup eğer müzik tarihine geçtiyse bunda en büyük pay sahiplerinden biri bu albümdür zira yarattığı havanın eşi benzeri yok, görmedim bilmiyorum.
• muthis bir huzun albumudur kendisi. dinlendikce daha da dinlenir.. kara kis aksamlarinda, uzaklarda olanlar icin idealdir.
• katatonia'nın kanımca en iyi albümü. hayatımın bir döneminin fon albümü. jonas renske'nin bu albümdeki donuk vokalini diğer katatonia albümlerinde bulamazsınız. zaten bu albümden sonraki albüm olan tonights decision'da bir nebze iyidir, ama discouraged ones'dan sonra bence en iyi albümleri brave murder day'dir. bünyeyi olumsuz etkiliyebilir. çok melankolik ve depresif bir albümdür. bu albümdeki atmosfer diğer hiçbir albümünde yoktur katatonia'nın. kişisel parça sıralamam ise şudur:
  
  3. deadhouse
  5. cold ways
  7. last resort
  4. relention
  6. gone