yaşanmış en acı üniversite anısı

• başlıktaki, ilk hikayenin devamı:
  ...yarım saat geçmişti, ne gelen vardı ne giden. makus talih yakamızı bırakmıyordu.
  işin kötüsü beş kuruş paramızda kalmamıştı.
  benzinlikteki pompacının yanına gittik.
  -"abi o firma hayatta bizim buraya uğramaz ki, bizden yakıt alırken sorun oldu, patronla kanlı bıçaklılar" deyince dünya başımıza çöktü.
  ...o sırada yanımıza mavi atletli, altın kolyeli, bıçkın bir kamyoncu yanaştı.
  durumu anlattık.
  güldü.
  -nakliyem var, sizin gideceğiniz şehirden geçeceğim. atlayın gidelim, hem yol arkadaşı olursunuz dedi...
  nasıl mutlu olduk, içimiz sevinçle doldu, anlatamam
  ...bedford burunsuz kamyona atladık. kamyoncu abi, damar bir parça açtı, tam benzinlikten çıktık, az ilerlerdik ki; vites değiştiriyormuş gibi, onun yanına oturan arkadaşımın bacağına elini koydu.
  kara, kirli, gres yağlı eli, arkadaşımın pembiş beyaz dizinde geziniyordu...
  şok olmuştuk...
  tepkisizliğimizden cesaret alarak, elini bermudanın altında gezdirmeye başladı...
  (devam edeyim mi?)...
  .
  başlık sahibini kurtarcağım hikayenin sonunda, merak etmeyin.