possessor

• lenovo'nun sunduğu cuma bilimkurgu gecesinde izlenmiş cronenberglerin küçüğü brandon'ın yazıp yönettiği, türkçe başlığının mutasarrıf olması gereken, aileden miras olan beden meselesine dağınık bir katkı.
  
  ziyadesiyle kötü bir şirketin yüksek-teknolojili kiralık katil hizmeti sunduğu, beyne bir şeyler geçirmek suretiyle kablosuz - çekmediği yerde bluetooth - bağlantıyla bedenleri ele geçirip "hedef"leri indiren bir kadının kendi içindeki benlik ve iki çay içip sonra katletmesi gereken ev sahibinin benliği arasındaki gerilim üzerinden gidiyor film. gidiyor fakat hiçbir yere bağlanmıyor, babasından aldığı kırmızıya bir şey denmese de iki benlik bir bedende etkileşirken araya sokulan çin'de merdiven altı bir grafik tasarım şirketine yaptırılmış "akışkanlık" görselleri etkileyicilikten uzak ve bağlam dışındaki kan ve parçalanan birtakım uzuvlar ile gelen zayıf şiddet pornografisinden başka bir şey değil.
  
  "bir ben var benden içeri" diyen ama yunus emre düşünce dünyasından uzak, bir bedenin yaşaması için iki benliğin de kapladığı bir diğer bedenin ölmesi gibi pek de matâh olmayan bir derinlikte seyreden ve zaten her bedende onlarca benlik varken söyledikleriyle değil görselleri ve bağlam-dışı şiddetiyle konuşan (kan kusan?) yapım.