hızla gelişecek kalbimiz

• kalbe kan pompalayan şiir. bir şiir ne kadar güzel olabilirse o kadar güzel şiir. bir şiir insanoğluna ne kadar umut verebilirse o kadar umutlu şiir.
  
  yaşamak çoğu kez ve defaatle unuttuğumuz bir şey. ertelediğimiz, beklediğimiz, yarına sakladığımız, bugün düne benzettiğimiz.
  
  bazen biz kırarız kendi zincirimizi, bazen bir arkadaş, bazen bir cümle. tekrar niyetleniriz yaşamaya.
  
  o yüzden bir şiir ne kadar yaşamı hatırlatırsa o kadar anımsatan şiir. bir şiir ne kadar ayağa kaldırabilirse o kadar omurgalı şiir.
  
  bir yerinden başlarsak tekrar hayata, yaşımıza, yaşayacaklarımıza. korkuları geride bırakmak isteriz. endişeler peşimize takılmasın, adresimiz gizli kalsın, yollar bir bize kalsın isteriz.
  
  o yüzden bir şiir ne kadar boş ve ucu bucağı görünmeyen bir uzun asfalt gibi önünüze serilir ise o kadar beyaz şiir.
  
  korkmadan bir gün var eder, hissetmeyip kötüyü var etmezsek yeni bir güne varırız. içinde yine biz oluruz ama bizi dürüst arzulardan yapılmış bir biz kucaklar.
  
  o yüzden bir şiir ne kadar kavuşulmuş bir arzuya benzerse o kadar şehvetli şiir.