zeynep selvili

• takip etmiyorum ama bir süredir babası ve babasının hastalığıyla ilgili paylaşımları düşüyor önüme. bu süreci babasının o kadar yanında, o kadar ‘evlat’ ve o kadar zarafetle atlatıyor ki kendisine hayran oldum desem yeridir. duygu sömürüsüne düşmeden, bakın ne güçlüyüm ayakları yapmadan, samimiyetle bir ailenin sonu belli bir süreçteki ellerinden gelenin en iyisini yapma çabası.