kavaklıdere sineması

• yaşadığımız yerde sanatın öncelikli olmadığının bir kanıtı olarak ellerimizin arasından göz göre göre nasıl kayıp giden sinema. önce oda oda bölündü direndi ama olmadı. oysa ki sinemanın sadece amerikan filmlerinden ibaret olmadığını başka ülkelerin de sinemaları olduğunun farkına vardırmıştı. tüm imkansızlıklara rağmen festivallerle değişik tarzları, değişik bakış açılarını kaliteli bir sinema dünyasını seyirciyle buluşturmuştu. acaba bu kapanan bir banka veya bir bir finans kurumu ya da bir alışveriş merkezi olsaydı bu kadar sessiz sedasız kapanır mıydı? ya da daha kaç tane tiyatro,sinema ve konser salonu ve hatta konservatuar böyle sessiz sedasız kapanır düşünmek lazım.. ne diyelim, çocukluğumun ve gençliğimin birçok güzel anılarını, hayallerini duvarlarının köşelerinde bıraktım.. ışıkları kapattım.