mezun olduğu liseyi özlemeyen insan

• el kaldırıyorum, benim.
  
  siz gerçekten sabah 9 akşam 16.30 içerde olduğunuz ve dışarı çıkamadığınız bir yeri özlüyor musunuz? her derse girmek mecburi, sıkılsanız yapabileceğiniz hiçbir şey yok. cidden böyle bir ortamı özleyen var mı?
  
  arkadaş diyorsanız evet o zamanlar birlikte takıldığımız ve halen bilfiil sürekli görüştüğüm sayılı lise arkadaşlarım var. çok da sevdiğim insanlar. onları da liseden bağımsız arkadaş olarak değerlendiriyorum ve elde liseye dair sıfır var.
  
  he o zamanlardan neyi özlüyorsun diyen olursa, eskiden böyle okula gitmeyince anneye mesaj atan sistem yoktu. çok samimi bir arkadaşımla bazen okula girmezdik sabah, bazen de girip derslere bakıp geri çıkardık, gider kafemizde 1-2 saat kahvaltı yapıp gazeteleri okur ordan da playstation oynamaya giderdik. bitince de okul saati bitmemişse son dersler boş derdik annemize eve dönerdik. gördüğünüz gibi bunun da liseyle alakası yok.
  
  özlediğim tek eğitim ortamı üniversitedir benim. ister dinle, ister dinleme, her şeyinden en nihayetinde sen sorumlu oluyorsun. en azından dışarı çıkmak istediğinde kapıdaki görevli hayır çıkamazsın demiyor.
  
  özgürlük her şey olmasa bile bir çok şeydir kesinlikle. o yüzden liseye dair özlemim sıfır.