4 entry daha
  • üzerinden yaklaşık 30 sene geçmesine rağmen hala büyük bir keyifle dinlenen, bilmem kaç defa "cover" yapılan ajda pekkan (bkz: süperstar) klasiği...bu şarkının sözleri nasıl bir ruh hali içinde yazılmıştır diye merak etmemek elde değildir...hele ki şimdiki zaman insanları olarak eski sevgiliye yapmadığımız bir şey kalmadığını düşününce, "ne garip bir adammış bunu yazan" demeden alamıyor kendisini insan...o kadar yaşanan şeyden sonra, üzerinde bir sürü insan geçtikten sonra hala içinde o insanın var olması niyedir acep? unutamamak mı, yoksa gizli bir pişmanlık mı, belli değil açıkçası...yine de insanın aklına istemeden ayrılanlar geliyor, bazen bir gurur, bazen hayat kavgası nedeni ile bu diyardan göç etmek zorunda kalanlar...

    neyse efendim, bir de sakin sakin yolda giderken denk gelmek var bu şarkıya...o vakit gidenlerin, gitmek zorunda kalanların** akla gelmesi kaçınılmaz oluyor...neyse neyse; bu şarkıda emeği geçen herkesi tekrar anmak gerekir sanırsam...göçenlerin ruhu şad olsun, kalan selam olsun efem...
60 entry daha
hesabın var mı? giriş yap