the train

• film hakkında bilgi içerebilir.
  seyretmeyen kendi sorumluluğunda okusun.
  
  *******
  *******
  
  alman ordusu daha doğrusu onun öncüsü olan prusya ordusu bir sınıf ordusudur. sınıf ordusu asillerin subay, köylü ve çiftçilerin ise er veya erbaş oldukları bir ordudur. bu orduda köylüler ve işçiler asla subay olmazdı. anca bizdeki başçavuş rütbesine benzer bir ara eleman olabilirlerdi. o da ağzıyla kuş tutarsa tabi.
  
  filmdeki colonel, aynı prusya ordusundan fırlamış gibi asil soydan, sanattan anlayan, eğitimli biri. rakibi labiche ise bildiğin işçi. ekmeğini taşı sıkıp suyundan yapıyor. emekçi yani.
  
  burada ilginç olan ise, filmin aslında bir savaş filmi olmayıp bildiğin sınıf çatışmasını anlatan bir film olması. colonel işini emir verdiği adamlar ile halletmeye çalışıp sırça köşkünde otururken, labiche işini bizzat eliyle, emeğiyle yapıyor. filmde labiche'in el emeğini bir çok sahnede seyrediyoruz. burt lanchester'ın da maşallah eli yatkınmış. yüzyıllık demiryolu işçisi gibi, kırk yıllık dökümcü gibi çalışmış filmde. eline de yakışmış hani. filmde en sevdiğim sahne labiche'in tren teker tahriklerini ( artık ona ne deniyorsa?) eliyle döküp treni tamir ettiği sahne oldu. gerçi bana bakmayın. o titanik filminde (hani leonardo'nun oynadığı) filmde en sevdiğim yer geminin devasa pistonlarının çalıştığı sahneydi. içimde gizli kalmış bir mühendis var zahir...
  
  filmin sonunda sırça köşkünden işçiye seslenen colonel'in " sen sanat denen nesneden anlamazsın bile. ne halt etmeye yoluma çıktın pis köylü?" tiradından sonra labiche'ten "iş, ekmek, özgürlük!" temalı bir karşı cevap bekledim ancak. nafile. labiche yine sadece işini yaptı.
  
  yönetmen herhalde o son sahnede "lan bunlar beni o kadar da kızıl bellemesin şimdi!" diyerekten o sahneden vazgeçti. buna rağmen film başından sonuna bildiğin komünistlik yapıyor. " işçiler kardeş, patronlar kalleş" diye slogan atmıyor belki ama sizin gözünüze asillerin züppeliğini öyle bir sokuyor ki; ne gözünüz acıyor, ne de beliniz inciniyor.