85b

• üniversite hayatımda edindiğim ilk arkadaşım...
  
  tam 2 yıl boyunca her gün sırtındaydım, her sınavıma onunla hazırlandım, hayır dualarıyla gittim okula, omzunda uyudum... bugün, bu dönem ilk kez karşılaştık onunla, tam incirli metrobüs durağının orda. metrobüsten indiğimi anlayınca biraz bozuldu önce ifadesi, sonra ona doğru ilerlediğimi anlayınca heyecanlanıp kızardı. tek eliyle alnını kaşır gibi yapıp tabelasını kapamaya çalıştı... ama biliyordum ben zaten her şeyi. basın sitesi-cevizlibağ yazıyordu artık orda... yanına gittiğimde elimi uzattım. elini anlından indirip sıktı elimi. sonra gülümseyip sarıldım. özlemişim eski kankamı... sonra buyur etti. her zaman oturduğum koltuğunu açtı bana. akbil bastığımda "bırrııbırrııppp" derken sesi biraz boğuktu. belli ki sigarayı arttırmış. oturdum... hiç konuşmadık.. .zaten konuşucak hali de yoktu... o eski atılgan, hızlı, dinamik 85b gitmiş; yerine hantal, ağır, yavaş bir 85b gelmiş. ünverdi'de köprüden sonra sağa saparken tıkandı bi ara. su uzattım birilerinden bulup "oruçluyum, bozmıım şimdi kardeşim" dedi. omzunu sıktım destek olmak adına. gülümsedi mahçup mahçup...
  
  ineceğim durağa gelip de indiğimde, dönüp arkama şöyle bi baktım. zayıflamış ve güçsüzleşmişti belki ama hala dik başlı, hala delikanlıydı... elimi omzuna atıp "kendine iyi bak dostum" dedim "belki bir daha görüşemeyiz". "anlarım kardeşim" dedi "sen de kendine iyi bak".
  
  öyle mahzun mahzun gitti sonra. el salladı arkasına bakmadan... ağladım sessizce...
  
  (bkz: seni unutmayacağım)