geldin

• "bir gün
  akşamın ölgün
  duran o nâmütenâhî ziyâ denizlerine
  gark olan eşcâr,
  gark olan ovalar
  oluyorken sükût ü hüzne makar
  geldin âlâm-ı kalbi teskine...
  
  ey şebâbın hayâl-i câvîdi,
  o melûl akşamın havası kadar
  gelişin bir sükûn-ı sârîdi..."
  
  günümüz lisanıyla şöyle demektedir üstad^*;
  
  bir gün akşamın ölgün duran o sonsuz ışık denizlerine batan ağaçlar, batan ovalar sükûn ve hüznün barınağı oluyorken, kalbin elemlerini yatıştırmaya geldin...
  ey gençliğin ezelî hayali, o melûl akşamın havası kadar gelişin bulaşıcı bir sükûndu...