i'm not there

• bob dylan'in hayatini ana hatlariyla biliyorsaniz dahi film sizi takip konusunda biraz yorabiliyor. ama bu yoruculuk sanirim filme the doors gibi mistik bir hava vermek icin yapilmis (ornek pek dogru olmadi ama) ve cok da basarili olmus. alti farkli aktor ve degisik isimlerin kullanilmasi da bob dylan gibi bir suru degisik evreden gecmis bir insani anlatmak icin cok basarili bir yontem olmus. ozellikle cate blanchett sevenler filmden apayri bir tad alacaktir. cate blanchett dylan'in cok goz onunde bir bolumunu oynuyor diyebiliriz ve bu acindan o sekanslar cok kritik. cate blanchett cok guzel altindan kalkmis diye dusunuyorum, zaten bunun gibi kritik rollerin insani kendisi (bkz: coffee and cigarettes). cate blanchett'in sesinin de hicbir ses prosessorunden gecirilmemis olmasi da bence bu karakterleri dylan'dan sogutma etkisi adina cok yerinde olmus, bir de wally'nin solak olmasi var buna ornek sanirim. filmin sonuna geldiginizde her seyi anladiniz mi yoksa hicbir sey anlamadiniz mi karar veremiyorsunuz sanirim dylan adina da verilmek istenen mesaj bu.
  
  --- spoiler ---
  bir sahnedeki "seven simple rules of going into hiding" de film ve karakterle ilgili cok sey anlatiyor. oradaki besinci kural " if ever asked to look at yourself, dont" derkenki iki major oyuncunun birbirine baktigi sahnedeki yadirgatmayi da gormezden gelmek elde degil.
  --- spoiler ---
  
  edit: biraz daha okuyunca aklima geldi aradigim ornek lost highway idi.