tomorrow is the question

• ellilerin sonunda çıkmış ornette coleman albümü. büyük ustanın contemporary etiketiyle çıkan son albümü olan tomorrow is the question!, atlantic records öncesi yükselişin -haliyle- son halkası. açıkçası charlie haden ve billy higgins/ed blackwell'e alışan bir free jazz tutkunu için ünlü big band/hard bop kontrbasçılarından percy heath ve baterist shelly manne tuhaf gelecektir, ancak "the new music of ornette coleman" olarak lanse edilen albüm öncekinden epey farklı. özellikle piyanonun tamamen uzaklaştırılması bildik coleman soundunun oluşmasına neden oluyor. zaten o dönemde albüm adları da henüz kabul görmemiş bu farklı soundun dinleyiciye kabul ettirilmesi yönünde sert mesajlar içeriyor.^*****
  
  albüme gelirsek, bir öncekine göre^* oldukça sert, artık kat kat özgür olduğunu fark etmiş ve harmolodic uğruna verdiği savaşı göstermekten/belirtmekten çekinmeyen ornette coleman'ın gücünün farkına vardığını hissettiriyor. birkaç ay sonra double-quartet olarak çıkacak free jazz a collective improvisation'ın öncüsü, mavi notaların renk değiştirerek belirsizleştiği; tamamen matematiksel kuramlar temelli bambaşka bir albüm.
  
  şarkı listesine gelirsek,
  
  1. tomorrow is the question!
  2. tears inside
  3. mind and time
  4. compassion
  5. giggin'
  6. rejoicing
  7. lorraine
  8. turnaround
  9. endless
  
  unutmadan: bana kalırsa don cherry'nin en iyi çaldığı iki albümden^* biridir tomorrow is the question!. pocket trumpet efsanesi burada başlıyor desenize..