koltuk belası

• öğretmen ile beraber, kemal sunal'ın her zaman yaptığı şeyi yapmayıp bu kez güldürmediği, ama ciddi anlamda düşündürdüğü kült film. güldürmenin ardılı olarak, bugüne kadar hep onunla beraber kullanılagelmiş düşündürme eylemi, bu kez tek başına fakat çok daha bariz bir şekilde baskın çıkmaktadır koltuk belası'nda.
  
  "öğretmen", özellikle son sahnesiyle insana tokadı indirirken, koltuk belası sanki her sahnesiyle ayrı birer ders verir gibidir. patronaj ilişkileri, rant, ''bal tutan parmağını yalar.'' deyişi ve etik, bu filmin esas başrol oyuncularıdır. mekansa, bize hiç yabancı ve uzak değildir.