sana vurana sen de vur diyen ebeveyn

• akran zorbalığı'na maruz kalmanın berbat bir şey olduğuna inanıyorum.
  çocukken dayak da yesem hep karşılık verdim. bir karşılık verdim iki dayak yedim ama üçüncüsü hiçbir zaman olmadı.
  
  dövmekten çabuk mu bıktılar yoksa bir gün dayak yemekten mi çekindiler bilmem:)
  
  öte tarafta hep korkan, çekinen arkadaşlar vardı. bu baskı, onların üzerinde yıllarca sürdü. şu anda bile etkileri var bence üzerlerinde.
  
  çocukların masum olduğuna; yaşlıların bilge olduğuna inanmam.
  
  tabii ki çocuğunuza önce öğretmen ile iletişime geçmesini tembihleyin ama onu bir pısırık olarak yetiştirmeyin.
  
  yoksa ilkokul, lise, askerlik, iş hayatı derken özgüvensiz bir birey olur.
  
  burada bazıları, bu çocukların ileride barzo olduklarını söylemiş ama öyle bir durum yok! çocuk kavgaları, bir dönem sürer ve biter. sizin burada karar vereceğiniz şey çocuğunuzun geleceğidir.
  ya hakkını korumayı bilen ya da her zaman hakkı yenen biri olacak.
  
  hiçbirimizin babası anası john dewey değildi tabii ama " sana vurana sen de vur! " cümlesi harika şekilde kurulmuş bir cümledir!
  
  durduk yere kimseye vurma fakat sana vuranın karşısında da sessiz kalma!
  
  dipçe-i türkî: üzerinden 32 yıl geçmesine rağmen acısı dinmemiş ve avrupa'nın katil ermenileri görmezden geldiği hocalı katliamı'nda hayatını kaybeden türk kardeşlerimize allah'tan rahmet diler; dünyanın hiçbir yerinde bir daha türk soyundan herhangi bir ülkede böyle katliamlara maruz kalmamamız için inancı, tipi, cinsiyeti, ülkesi neresi olursa olsun tüm türklerin birlik olması gerektiğini bir kez daha hatırlatırım.