anılarla yaşamak

• kocaman bir keşkedir aslında. geride kalanlara gitmek, geçmiş bir zamanda yaşamak istemektir kısaca. ileriye bakınca bir umut, bir müjde görememektir.
  
  bazen bedenimiz^* yardım eder bize, olmayan güzel anıları yaşamış gibi hatırlarız. aslında yokturlar. hiç olmamışlardır. sonrasında yaşadıklarımız öyle bir birikir, tortulaşır ki, olmayan bir zamana döner ruhumuz.
  
  hatta yalnızca "güzel anılar" da üretmez. sahici olsun diye, acı sahneler de yerleştirir hiç olmamış.
  
  bir gün, o günlerde küçücük bir kağıda karaladığımız şeyler çıkar karşımıza.
  
  not - gözlerimi kapattım, gitmiştin. bugün, üzerimden geçen 2. yıl. hiç görmedim seni. kimseyi görmedim zaten senin gibi.
  
  kocaman bir yalanı yaşadığını farketmek, beynimin ruhumu korumak için ne kadar çok uğraştığını görmek ne garip. görmüştüm seni^*. yüzüme baktın, "olmadı. neden?" dedin. "üzgünüm" diyebildim. gözlerin kızdı bana "çok sevmiştik" dediler. acıdı. "çok üzgünüm" dedim, başka bir şey bulamadım.