1 entry daha
  • çocuk yetiştirmeyi unuttum ama nacizane aklımda kalanlar:

    - çocuğunuz olacağını anladığınız anda asla ama aslaaaa onu istememezlik etmeyin.
    anne ya da baba çocuğu istemezse çok ilginçtir, çocuk bunu anne karnında birkaç günlükken bile hissediyor. bu bilinç altına, belki de dnalarına işliyor.
    istenen, beklenen ve özlenen çocuk daima biraz daha şevkatli ve sevgi dolu oluyor( çok şımartılmamak kaydıyla)

    - onu o kadar çok sevdiğinizi söyleyin ki. sevginiz onun için hava, su ve yemek kadar doğal olsun. unutmayın çocuğun en büyük besini sevgidir. bu onun ilerde sevgi dolu olmasını ve bu sevgiyi topluma geri vermesini sağlar. çocuk bir bilgisayar gibidir. ne yüklerseniz printe bastığınızda verdiklerinizin çıktısını aynen alırsınız. sevgi verirseniz sevgi. nefret verirseniz nefret alırsınız.

    - onu büyüyüp kocaman olana kadar asla terk etmeyeceğinizi, terk etmek zorunda kalırsanız, bunun sizin elinizde olmayan nedenlerden olacağını, o zaman bile onu sonsuza dek koruyacağınızı söyleyiniz. çocukların en büyük korkusu özellikle ama özellikle annesinin onu terk etmesidir.
    bunun olmasının olanaksız olduğunu bilirse geceleri rahat ve huzur içinde uyur.

    - çocuğunuzu sık sık öpün, mümkün olan her an öpün. sevgiyi sonuna dek gösterin, gösterin ki sevgi göstermekte cimri olmamayı öğrensin.

    - onunla her türlü oyunu oynayın. en büyük arkadaşı olun. anne olun ama arkadaş da olun. emin olun bu arkadaşlık çocuğunuz kocaman olduğunda bile devam ediyor. kimseye anlatamadığı tüm dertlerini, sıkıntılarını size anlatmaya alışıyor.
    mutluluğunu , mutsuzluğunu sizinle paylaşıyor.
    biliyor ki dünyadaki en büyük dostu annesi...
    daha ne olsun.
    işte bu mutluluğun kaynağı.
    çünkü bir anne için evladı yaşam pınarıdır. güzel ve muhteşem olan o pınarı berrak ve tertemiz tutabilmeyi başarabilmekdir.
39 entry daha
hesabın var mı? giriş yap